Inspiratie

Hieronder vindt je een lijst van alles wat we bespreken in de podcast.

Klik op de term voor meer informatie.

Connect met The Live Coaches:

The Live Coaches: Instagram -  Website

Melanie Esther: Instagram - Website            

Vincent de Raad: Instagram - Website

Connect met Revelland: 

Instagram: https://www.instagram.com/discoverrevelland/ 

Website: https://discoverrevelland.today/ 

Connect met Kuzko:

Instagram: https://www.instagram.com/wearekuzko/

Website: https://wearekuzko.com/ 

Studio Pandora (podcast studio)

https://studiopandora.nl/ 

TivoliVredenburg (venue)

https://www.tivolivredenburg.nl/studio/ 

Revelland (project)

https://discoverrevelland.today/podcast/podcast-episode-1-the-journey-of-four-artists-transforming-their-live-gigs-to-immersive-experiences/ 

Tim van Reyswoud (podcast-gast)(Projectleider Superkracht & Marketing Manager Revelland en Sencity)

https://www.possibilize.today/team/tim/

Superkracht (project van stichting Possibilize)

https://www.possibilize.today/projecten/superkracht/ 

Possibilize (stichting)

https://www.possibilize.today/

Sencity (festival)

https://www.sencity.today/

Sam Piek (podcast-gast)(Adviseur creatieve toegankelijkheid, coördinator Sencity team & (Un)spoken Lab)

https://www.possibilize.today/team/sam/

Creatieve Toegankelijkheid (term)

https://discoverrevelland.today/news/creative-accessibility-inclusive-solutions-that-create-value-for-everyone/ 

https://www.mmnieuws.nl/article/possibilize-creatieve-toegankelijkheid/

https://prezi.com/p/fpkc_nbyucjz/masterclass-creatieve-toegankelijkheid/ 

KRANKk (artiest)

https://discoverrevelland.today/news/introducing-krankk-be/
https://www.instagram.com/krankk.music/ 

https://krankkmusic.com/

KNARS (artiest)

https://discoverrevelland.today/news/introducing-knars/ 

https://www.instagram.com/knarsmusic/ 

http://www.knarsetand.nl/#band

Perhaps Contraption (artiest)

https://discoverrevelland.today/news/introducing-perhaps-contraption-uk/

https://www.instagram.com/perhapscontraption/ 

https://perhapscontraption.co.uk/about/

Muziektolk (beroep/specialisatie)

https://www.mirjamstolkngt.nl/muziektolken 

Cochleair Implantaat (gehoorprothese)

https://www.kno.nl/patienten-informatie/oor/cochleair-implantaat/ 

Ronald Ligtenberg (oprichter Possibilize)

https://www.possibilize.today/team/ronald/ 

NightTown (venue)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Nighttown

https://poppodium-nighttown.nl/

Immersion Playground (traject)

https://www.instagram.com/p/CnMYE4rsJyd/?utm_source=ig_web_copy_link 

Melkweg (venue)

https://www.melkweg.nl/nl/over-ons/ 

Noorderslag (showcase festival)

https://esns.nl/nl/esns/about-esns/

Marianne Dijkshoorn (adviseur toegankelijkheid)
https://esns.nl/nl/conference/speakers/marianne-dijkshoorn/ 

https://geenbeperkingmeer.nl/ 

Creative Ways to Improve Accessibility in the Live Sector (workshop ESNS)

https://esns.nl/nl/conference/panels/revelland-creative-ways-to-improve-accessibility-i/

Justina Miles (deaf performer)

https://www.ad.nl/show/tolk-gaat-los-tijdens-super-bowl-optreden-van-rihanna-en-steelt-harten-van-kijkers~a766e456/ 

https://en.wikipedia.org/wiki/Justina_Miles 

https://www.instagram.com/_jtay_/ 

Nieuwsartikelen:

https://www.cbsnews.com/news/sign-language-interpreter-justina-miles-asl-rihanna-super-bowl-halftime-performance-goes-viral/ 

https://www.cnbc.com/2023/02/12/meet-justina-miles-rihannas-super-bowl-halftime-show-asl-performer.html 

https://whyy.org/articles/justina-miles-philly-asl-performer-rihanna-super-bowl-halftime-show/ 

Youtube video’s

https://www.youtube.com/watch?v=pdSPDK6iQ5c 

Rihanna’s Superbowl Show (show)

https://www.youtube.com/watch?v=HjBo--1n8lI 

Rihanna (artiest)

https://en.wikipedia.org/wiki/Rihanna 

Super Bowl (evenement)

https://en.wikipedia.org/wiki/Super_Bowl 

4DX (multi-zintuigelijke bioscoopervaring)

https://filmalpha.nl/4dx-wat-is-het/

https://www.pathe.nl/4dx

In-ears (monitorsysteem)

https://en.wikipedia.org/wiki/In-ear_monitor 

Coachella (festival)

https://en.wikipedia.org/wiki/Coachella_(festival) 

Phoebe Bridgers (artiest)

https://en.wikipedia.org/wiki/Phoebe_Bridgers 

Blanks (artiest)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Blanks

Paradiso (venue)

https://www.paradiso.nl/info/over-ons

Technische rider

https://www.bax-shop.nl/blog/marketing-business/technische-rider-wat-het-is-en-wat-erop-moet-staan/ 

Facilitaire rider / hospitality rider

https://nl.wikipedia.org/wiki/Rider

Sencity 2024 event-pagina TivoliVredenburg

https://www.tivolivredenburg.nl/agenda/sencity-festival-2024-06-04-2024/ 

Attitude is Everything (organisatie)

https://attitudeiseverything.org.uk/ 

DIY Access Guide van Attitude is Everything (tool)

https://attitudeiseverything.org.uk/industry/welcoming-disabled-audiences/diy-access-guide/

Kuzko (artiest)

https://www.npo3fm.nl/nieuws/3fm-nieuws/9a4198af-f488-4490-bcb9-e4081fc745e4/ontmoet-de-artiest-achter-de-teamsong-interview-kuzko 

Margi Sinniah (toetseniste)

https://www.instagram.com/margi_sinniah/ 

Richi Bleijenberg (drummer)

https://www.instagram.com/richie.bleijenberg/ 

Joël Domingos (artiest)

https://www.instagram.com/joeldomingos/ 

https://joeldomingos.nl/

Inclusion Board

https://discoverrevelland.today/news/introducing-simon-jasmien-and-anthony-of-the-inclusion-board/ 

Ushersyndroom (erfelijke aandoening)

https://ushersyndroom.nl/wat-is-het-ushersyndroom/?gclid=CjwKCAjw3ueiBhBmEiwA4BhspBeeb3cHpi8OGhaTIyErVVr_TaZ-hS5l02Ee6hxKijraA_EDx9A19BoCm6oQAvD_BwE

Gemma Hauptmeijer (productie manager, zintuigen regisseuse)

https://www.linkedin.com/in/gemma-hauptmeijer-46b77145/?originalSubdomain=nl

Voor de Kunst (crowdfunding platform)

https://www.voordekunst.nl/

Pills (song)

https://open.spotify.com/track/467pI08FSTf9nV5hBtZwvt?si=5269e901fb364cae

Jop Kuipers (lichttechnicus)

https://www.instagram.com/jopkuipers/ 

https://www.jopproducties.nl/

Altin Gün (artiest)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Alt%C4%B1n_G%C3%BCn

Bas Barnasconi (artiest, radio DJ)

https://www.facebook.com/bazz.barnasconi/ 

Ableton (Digital Audio Workstation, DAW)

https://www.ableton.com/en/live/what-is-live/

Lana Del Rey (artiest)

https://en.wikipedia.org/wiki/Lana_Del_Rey

Videogames (song)

https://open.spotify.com/track/7FDHI71Z3IInsEKuUn7Df8?si=c2025dd4dca4468f

TLC S2 - Revelland - TRANSCRIPT 

Tim (Revelland): [00:00] We pakken eigenlijk het niet of minder kunnen horen van  muziek als inspiratiebron om te kijken naar: hoe kunnen we die live ervaring naar een  next level trekken? Dus wij werken met een zintuigen regisseur. Zodra wij artiesten  hebben bevestigd die komen optreden, gaat die zintuig regisseur met de artiest de  repetitieruimte in. Vervolgens speelt die artiest waarschijnlijk tien liedjes en per liedje  gaan ze eigenlijk een gesprek voeren over: waar gaat dat liedje eigenlijk over? En wat  is de intentie van het liedje en wat voor emotie wil je eigenlijk overbrengen naar het  publiek? En vervolgens gaan ze eigenlijk kijken naar: wat voor geuren passen daarbij?  Wat voor kleuren passen daarbij? Wat voor visuals passen daarbij? Maar ook: wat voor  smaken passen daarbij? 

Dus we creëren een beleving waarbij je op een trillende lichtgevende dansvloer staat. Waar je kijkt naar een act die gewoon een super energieke, spetterende liveshow  speelt. Waar een muziek tolk of doof performer onderdeel wordt van de band en de  lyrics vertaalt naar Nederlandse gebarentaal. Er worden visuals aan toegevoegd, er  worden geuren verspreidt. De lichtshow wordt afgestemd op de emoties. Er worden  hapjes uitgedeeld. Dus... 

Melanie Esther: [01:03] Dit klinkt als iets waar je 100 procent bij wilt zijn.

Tune [01:05] 

Hey! 

Ik ben Vincent de Raad en ik ben Melanie Esther en wij zijn 'The Live Coaches.' Wij  coachen artiesten in het vertalen van hun unieke verhaal naar een live ervaring op het  podium. 

In onze podcast gaan wij in gesprek met experts van voor en achter de schermen uit de  live muziekindustrie. We bieden je nieuwe kennis, inzichten en meteen toepasbare tips  om van je optreden een ervaring te maken!

Check onze insta @thelivecoaches voor foto’s en video’s van alle voorbeelden die  voorbijkomen en ga naar www.thelivecoaches.nl voor shownotes, transcripts en meer  info over onze coaching en workshops. 

Ready? Let’s go! 

Vincent: [02:04] Leuk dat je luistert naar The Live Coaches. Dé podcast voor artiesten  die van hun optreden een ervaring willen maken. Dit is een hele speciale aflevering van The Live Coaches. We hebben het dit keer  namelijk niet alleen over hoe jij van je optreden een ervaring kunt maken, maar ook  over hoe je die tegelijk toegankelijker en inclusiever kunt maken. En dat is belangrijk,  want toegankelijkheid en inclusiviteit zijn bij veel concerten nog altijd slecht geregeld. 

Daarom gaan we in deze aflevering in gesprek met de Nederlandse frontrunners op dit  gebied. Zij komen niet alleen op voor meer toegankelijkheid en inclusie bij concerten, maar hebben ook een systeem bedacht waarbij dit samengaat met het creëren van een  rijkere ervaring voor het hele publiek. Daarnaast organiseren ze ook nog eens  misschien wel het meest inclusieve festival van Nederland (en wellicht zelfs de wereld):  Sencity festival. Een belevingsfestival geïnspireerd op het niet of minder kunnen horen  van muziek, waar dove, slechthorende én horende mensen samen muziek en cultuur  ervaren. 

Speciaal voor dit festival maken zij samen met de optredende artiesten een unieke  multi-zintuiglijke ervaring maar het is hun bedoeling dat zulke live ervaringen, waar ook  mensen met een beperking gelijkwaardig van kunnen genieten, steeds normaler zullen  worden. Daarom organiseert Revelland, het platform achter de Sencity-ervaringen,  Immersion Playground. Dat is een kort traject waarin twee artiesten een multi zintuiglijke ervaring ontwikkelen die in première gaat op Sencity, maar waarvan de  insteek is dat de artiest de ervaring ook daarna kan blijven herhalen. Er wordt dus ook  nagedacht over hoe dit financieel en logistiek mogelijk is en hoe iedereen, ook als je  geen budget hebt, er dus wel iets mee zou kunnen doen. 

Melanie Esther: [03:52] Te gast zijn Tim van Reyswoud en Sam Piek van Revelland en  Sam Ouwehand en Danique van der Vlugt van Kuzko, één van de acts die dit jaar op  Sencity stonden en hebben meegedaan aan het Immersion Playground traject. 

In de eerste helft van het gesprek gaan we met Tim en Sam in op wat Sencity is, hoe  het werkt en waarom het zo belangrijk is dat er meer inclusieve live ervaringen komen. 

In het tweede deel van het gesprek schuiven Sam en Danique van Kuzko aan en  vertellen zij hoe het was om onder andere geuren en smaken toe te voegen en van hun  live show een duurzame multi-zintuiglijke ervaring te maken.

Je hoort onder andere: hoe een doof persoon livemuziek beleeft, hoe jij zonder extra  geld te investeren jouw live ervaring direct toegankelijker en inclusiever kunt maken,  hoe je van je eigen liveshow een unieke multi-zintuiglijke ervaring kunt maken en nog  heel veel meer. Geniet van dit inspirerende gesprek vol praktische tips en waardevolle  inzichten. 

Vincent: [04:58] We zitten in een hele volle studio in Studio Pandora in  TivoliVredenburg vandaag. Met maar liefst vier en eigenlijk vijf gasten in de studio. Die  gasten, die gaan we straks aan jullie voorstellen. Welkom, Sam, Sam, Tim en Danique. 

Melanie Esther: [05:14] Welkom. 

Tim (Revelland): [05:15] Dankjewel. 

Vincent: [05:16] We gaan het vandaag hebben over Revelland en over hoe je je show  inclusive en immersive kunt maken. Dus hoe kun je als artiest nu een inclusieve  ervaring voor je publiek maken, die tegelijkertijd ook super immersive is en daarmee  twee vliegen in één klap slaan? Om te beginnen gaan we even een half uurtje praten  met Tim en Sam van Revelland, over wat Revelland is. En vervolgens hebben we ook  Kuzko in de studio. Sam en Danique van Kuzko alvast welkom. Die gaan we dan even  aan jullie voorstellen en dan gaan we het met hen hebben over wat zij samen met  Revelland hebben gemaakt. Maar om te beginnen, Tim en Sam, kunnen jullie jezelf  even voorstellen, wie ben je en wat doe je precies? 

Tim (Revelland): [06:08] Mijn naam is Tim van Reyswoud. Ik werk inmiddels zo'n vier  jaar, vijf jaar, vijf jaar inmiddels, voor stichting Possibilize. En ik ben daar begonnen als  marketingmanager van Sencity festival en inmiddels ben ik eigenlijk ook de  marketingmanager van Revelland. 

Sam (Revelland): [06:29] Nou, ik ben Sam Piek en ik werk nu, nou ja, ik ben drie jaar  betrokken met Sencity festival, maar ik werk nu officieel bijna één jaar voor Possibilize.  En heb nu ook natuurlijk meer taken en ook voor één onderdeel Revelland als creatief  adviseur van creatieve toegankelijkheid. Zo. 

Melanie Esther: [06:52] Yeah. 

Sam (Revelland): [06:53] Yes!

Vincent: [06:54] Cool. En belangrijke misschien om erbij te vermelden vandaag is dat jij  dus slechthorend bent. 

Sam (Revelland): [07:00] Ja, doof eigenlijk. Ja. 

Vincent: [07:01] Doof. En kun jij vertellen wat in die zin jouw rol is bij Revelland? Jij  bent 'adviseur toegankelijkheid'. Wat houdt dat precies in? 

Sam (Revelland): [07:11] Ja. Mijn rol hierin is, omdat ik zelf doof ben en ook tegen  dingen aanloop met de culturele sector, dus met de festivals en concerten en andere  dingen. En daardoor is ook Revelland een onderdeel van masterclasses voor creatieve  toegankelijkheid. Want je hebt eigenlijk ook fysieke toegankelijkheid. Dat zijn eigenlijk  de minimale eisen die je eigenlijk al toegankelijk moet maken, wat lang niet altijd zo is.  En met creatieve  toegankelijkheid willen we laten zien dat dit ook voor alle doelgroepen  ook er profijt aan kunnen hebben. Dat je niet zo moeilijk hoeft te denken. 

Vincent: [07:52] Hmm, dus fysieke toegankelijkheid is echt mensen die slecht ter been  zijn of op een of andere manier niet zoals de norm is eigenlijk in de maatschappij,  zichzelf in bepaalde ruimtes kunnen begeven. En die creatieve toegankelijkheid is dus  ook: hoe kun je nu iets wel toegankelijk maken voor iemand die dus slechtziend of  slechthorend of op wat voor een reden dan ook of gemakkelijk overprikkeld raakt of op  het spectrum zit, toch een boodschap overkomt? Zeg ik het dan goed? 

Sam (Revelland): [08:21] Je zegt in de goede richting, maar ik denk eigenlijk liever hoe  ik het wil zien is fysieke toegankelijkheid is de eisen die je moet voldoen en creatieve  toegankelijkheid is dat ze niet buitengesloten worden. Dus het is eigenlijk, je kunt  eigenlijk net als een groepje een plekje geven voor dove mensen om naar publiek of  naar tenminste de band of wat dan ook te kijken, maar dan staan ze erbuiten. Eigenlijk  willen we - wat we willen doen is gewoon het normale mensen die niks hebben  whatever, dat ze ook gewoon gemengd worden. Dus geen exclusiviteit maar  inclusiviteit.

Tim (Revelland): [08:58] Ja, en aanvullend denk ik ook dat bij creatieve  toegankelijkheid is een oplossing niet specifiek bedoeld voor één doelgroep, maar heeft het profijt voor meerdere doelgroepen. Ik denk in het gesprek wat we gaan voeren dat  het ook wel duidelijk naar voren gaat komen wat wij dan exact verstaan onder creatieve  toegankelijkheid. 

Vincent: [09:15] Check. Tim, kun jij vertellen wat Revelland precies is? 

Tim (Revelland): [09:19] Zeker. Revelland is eigenlijk een platform waarmee wij dus  creatieve toegankelijkheid promoten in de culturele sector. Dat doen we enerzijds, zoals  Sam al vertelde, door het geven van masterclasses aan bijvoorbeeld organisatoren.  Dus denk aan festivals, evenementen, poppodia, theaters. Maar dit gedachtegoed  willen we ook graag overdragen aan makers. Niet enkel organisatoren zijn daarvoor  verantwoordelijk, maar ook artiesten kunnen hier een waardevolle rol in spelen. En ik  denk dat ons gedachtegoed daar een enorm waardevolle tool voor is. 

Om eigenlijk ook die mindset-shift te maken en de afgelopen jaren hebben we eigenlijk  een pilotprogramma gedraaid met drie artiesten KRANKk uit België, KNARS uit  Nederland en Perhaps Contraption uit Engeland, waarbij zij eigenlijk dus aan de slag  gingen met: hoe kun je nou een immersive performance creëren waarbij de  toevoegingen die je doet eigenlijk die ervaring naar een level brengen waarbij eigenlijk  ook de begrijpbaarheid van je show wordt verhoogd? Waarbij dus ook mensen met  diverse bijvoorbeeld zintuiglijke beperkingen eigenlijk veel beter gaan begrijpen wat er  op dat podium gebeurt. Dus dat in een notendop. 

Vincent: [10:34] En wat is jullie doel met Revelland? Je zegt dus dat jullie willen  promoten dat in de culturele sector meer inclusief wordt gedacht, zowel door  organisatoren als door makers ook. Wat is jullie ideale wereld zegmaar? Als alles  helemaal top zou zijn volgens jullie, hoe ziet het er dan uit? 

Tim (Revelland): [10:56] Dat iedereen wereldwijd in principe gelijkwaardig cultuur kan  beleven. 

Vincent: [11:04] Dat lijkt me heel duidelijk. 

Tim (Revelland): [11:05] Ja.

Melanie Esther: [11:06] Ja, punt. 

Vincent: [11:07] En misschien ook nog even goed om te vermelden hier, wat is precies  het verschil tussen inclusie en toegankelijkheid? 

Tim (Revelland): [11:15] Ja, inclusie is in principe het samenbrengen van verschillende  mensen op gelijkwaardige basis, waarbij toegankelijkheid eigenlijk een specifieke  maatregel is voor één specifieke doelgroep. En ik denk, kijk, het is natuurlijk, het zijn vrij  populaire termen tegenwoordig en ook bands hoor je best wel vaak zeggen, "wij willen  graag inclusiever zijn". Alleen wat je dan eigenlijk zegt is dat je eigenlijk als band zijnde  zou dat betekenen dat je band zou bestaan uit mensen - uit verschillende type mensen.  Dus verschillende genders, verschillende sociaal of culturele achtergronden,  verschillende seksualiteiten, etcetera. Verschillende beperkingen ook. Waarbij, als je  het hebt over wanneer je als band toegankelijker wilt zijn, ga je dus eigenlijk manieren  bedenken om verschillende mensen naar je show te krijgen en dat eigenlijk dus je  publiek inclusiever gaat worden. 

Melanie Esther: [12:10] Ja. Mooi. 

Vincent: [12:12] Sam. Wat betekent dit project voor jou?

Sam (Revelland): [12:16] Uh ja, wat dat betekent? Ja, het is gewoon belangrijk. Ja, dit  is gewoon een bijzonder project wat ook gewoon helaas niet heel veel wordt gezien in  andere organisatoren of dergelijke. Het begint wel steeds meer te komen, maar helaas 

gewoon niet genoeg en daarom is dit ook gewoon heel belangrijk dat het ook gewoon  meer bekend wordt want je ziet het gewoon helaas niet. En wij willen ook gewoon  genieten. 

Vincent: [12:46] Want hoe is een concert ervaring nu voor jou? Kun jij naar concerten  als slechthorend slash doof persoon? 

Sam (Revelland): [12:53] Ik kan naar concerten toegaan, maar ik doe het helaas  eigenlijk niet vaak genoeg. Of bijna, vrijwel nooit. Omdat er ook gewoon best wel gedoe  is om een muziektolk te regelen, of ik er naar binnen kan, of de tickets moeten betaald  worden voor de tolken en of ik weer op een plekje zit dat ik gewoon niet de tolken kan  zien, maar waar ik ook niet met mijn horende vrienden kan meegenieten? Dus,  waardoor dat voor mij eigenlijk al een beetje ophoudt. Van: joh, ik steek er gewoon de  energie nu niet in, want ik weet al dat het best wel een gedoe gaat worden. En dat is  gewoon jammer, want ik luister zelf wel naar muziek en ik vind het ook gewoon leuk om  ernaar te kijken en te luisteren. 

Vincent: [13:31] Kun je daar iets meer over zeggen? Ik denk dat het voor best wel veel  mensen misschien gek klinkt dat jij ook luistert naar muziek of naar concerten zou willen  gaan. Hoe is een muzikale beleving voor jou? 

Sam (Revelland): [13:45] Goede vraag. Nou ja, nu heb ik een cochleair implantaat, dus  eigenlijk een gehoorapparaat wat ik nu draag. Daar kan ik eigenlijk best wel heel veel  mee horen. Maar in het algemeen: ik kijk ook vooral naar muziek waar hele hoge  bassen zitten. Echt dat je het kan voelen. Dat is echt top één. En ook of de tekst ook  wel goed verstaanbaar is, want je hebt ook weer van die mensen die wel zingen maar  dat het [gemompel] Ja joh, geen idee wat het is! 

Melanie Esther: [14:11] Ja. 

Sam (Revelland): [14:14] Dat is voor mij het belangrijkste aspect dat ik denk van: oh,  dat is echt een toffe band. En ook de uitstraling is ook heel belangrijk. Dus daardoor kan  ik wel gewoon naar concerten gaan van dat ik denk: okee, hier voel ik goed en dan kijk  ik ook naar de locaties. Want sommige locaties is het bagger. Dat is gewoon niet te  doen want dan hoor je wel via de boxen maar je voelt gewoon helemaal niks en dan  geeft het voor mij een weinig match met de band. 

Melanie Esther: [14:45] Jouw antwoord geeft eigenlijk ook meteen weer dat een  concert zoveel meer is dan alleen muziek. 

Sam (Revelland): [14:51] Ja, ja, precies. Want de muziek is ook een vertaling wat je  wilt vertellen. Het is ook met emoties en dergelijke dingen. En de meeste mensen  kunnen dat verstaan, want ze horen dat aan de tekst. En ze horen aan de melodie.  Maar dat is wat wij missen. Dus er kan gewoon meer uit worden gehaald. 

Melanie Esther: [15:08] Ja. Ja, mooi.

Vincent: [15:11] Tim, kun jij vertellen wat dan - als ik het goed heb, heb je dus  Possibilize. Dat is eigenlijk de kern van alles waar dit allemaal onder valt. En een deel  of een project van Possibilize is Revelland wat zich focust op live concertervaringen.  Zeg ik dat goed? 

Tim (Revelland): [15:28] Ja ja, vooral de overdracht dus eigenlijk van creatieve  toegankelijkheid. Dus mensen bewust maken van hoe zij meerwaarde kunnen halen  voor meerdere doelgroepen door eigenlijk toegankelijker te worden. En om dan maar  direct door te gaan op je antwoord. 

Kijk, uiteindelijk, twintig jaar geleden, is het allemaal begonnen met Sencity festival.  Onze directeur en oprichter Ronald Ligtenberg, die werkte toentertijd in Rotterdam voor  Nighttown en hij was echt toe aan een nieuwe uitdaging en hij daagde zichzelf eigenlijk  uit met zo van de grootste onmogelijkheid die hij zelf kon bedenken. En dat was een live  muziekervaring voor doven. Want hoe de f*ck doe je dat? En dat wilde die niet doen  omdat hij dacht: dove mensen zijn zielig en kunnen dit niet. Hij wilde zichzelf vooral  uitdagen en is toen eigenlijk in gesprek gegaan, heeft mensen om zich heen verzameld,  doven en slechthorende mensen, om samen te kijken naar hoe zouden we dit kunnen  realiseren? 

Nou ja, die eerste editie was een daverend succes. Inmiddels zijn we twintig jaar verder  en vieren we deze maand ons twintig jarig jubileum hier en zijn er eigenlijk wereldwijd al  meer dan 75 edities geweest. Dus we zijn ook in Chili geweest, in Johannesburg,  Kaapstad, Miami, Berlijn, London etcetera. 

Vincent: [16:41] Wauw. 

Tim (Revelland): [16:41] Want het woord verspreide zich als een lopend vuurtje, vooral  ook binnen de dovengemeenschap. Want ja, een zintuigprikkelend muziekfestival was  gewoon nog nooit eerder gedaan. 

Dus wat wij doen met zijn Sencity festival is eigenlijk, we pakken eigenlijk het niet of  minder kunnen horen van muziek als inspiratiebron om te kijken naar: hoe kunnen we  die live ervaring naar een next level trekken? Dus wij werken met een zintuigen regisseur. Zodra wij artiesten hebben bevestigd die komen optreden, gaat die zintuig  regisseur met de artiest de repetitieruimte in. Vervolgens speelt die artiest waarschijnlijk  tien liedjes en per liedje gaan ze eigenlijk een gesprek voeren over: waar gaat dat liedje  eigenlijk over? En wat is de intentie van het liedje en wat voor emotie wil je eigenlijk  overbrengen naar het publiek? En vervolgens gaan ze eigenlijk kijken naar: wat voor  geuren passen daarbij? Wat voor kleuren passen daarbij? Wat voor visuals passen  daarbij? Maar ook: wat voor smaken passen daarbij? 

Dus we creëren een beleving waarbij je op een trillende lichtgevende dansvloer staat.  Waar je kijkt naar een act die gewoon een super energieke, spetterende liveshow  speelt. Waar een muziek tolk of doof performer onderdeel wordt van de band en de  lyrics vertaalt naar Nederlandse gebarentaal. Er worden visuals aan toegevoegd, er  worden geuren verspreidt. De lichtshow wordt afgestemd op de emoties. Er worden  hapjes uitgedeeld. Dus... 

Melanie Esther: [00:17:57] Dit klinkt als iets waar je 100 procent bij wilt zijn. 

Tim (Revelland): [18:00] Het is een soort van live 2.0 ervaring waar je - waar enerzijds  dus mensen met een auditieve beperking een soort van in maximale hoedanigheid van  livemuziek kunnen genieten en tegelijkertijd dus ook horende mensen een soort van  unieke live ervaring krijgen die ze eigenlijk, nou ja, hopelijk vaker willen. En, ja dus, dus  ja, dat is in een notendop wat we met Sencity festival doen. 

Melanie Esther: [18:24] Ik vind het wel grappig dat het nu heel erg wordt gezegd als  een live 2.0, terwijl als je beseft wat er allemaal, nou ja, hoe jij dit nu opratelt is het alsof  het dagelijks gedaan kan. Nou ja, goed misschien niet kan worden, maar dat het  supervet zou zijn als het bij elke show zou zijn ook. En dat het juist alles meer een  ervaring maakt. 

Tim (Revelland): [18:42] Ja, nou ja en dan, sorry als ik hiermee op jouw vragen vooruit loop, maar dan kom je eigenlijk dus direct bij wat wij doen met Revelland en dus ook  Immersion Playground. Want Sencity festival is dus een eendaags festival. We plakken  eigenlijk voor die ene dag een soort van, in samenwerking met de zintuigen regisseur  en de artiest plakken we een eenmalige laag over die show heen om iets heel vets te 

creëren. Alleen als die artist de dag erna, weet ik veel, in de Melkweg staat, dan is die  hele laag weer weg en gaan ze terug naar hun reguliere show. 

Melanie Esther: [19:12] Ja, ja, dan ruikt het weer naar bier. 

Tim (Revelland): [19:15] Een soort van, enkel met wat je kunt zien en wat je kunt horen  en that's it. En wat we dus eigenlijk beogen met Revelland, is om dat gedachtegoed van  de beperking als inspiratiebron nemen, door te trekken en ervoor zorgen dat artiesten  dit gedachtegoed zich ook eigen kunnen maken om zo zodanig geïnspireerd te worden  dat ze gaan kijken naar: nou ja, als ons liedje over liefde gaat, wat kunnen we dan? Hoe  kunnen we het dan op het podium, niet alleen dat liedje leuk spelen, maar hoe kunnen  we dat ook in alle verschillende zintuigen over gaan brengen, zodat mensen het  maximaal kunnen ervaren? En dat zou je heel clichématig kunnen doen, maar ook juist  erg tegenstrijdig. Het is maar net wat je intentie uiteindelijk van het liedje is. 

Melanie Esther: [19:59] Ja, ik vond het ook heel mooi dat, nou ja, onze slogan van The  Live Coaches is 'maak van je optreden een ervaring'. Dus dat zegt eigenlijk al een soort  van live 2.0 is waar wij eigenlijk ook naar aimen met The Live Coaches. En heel veel  daarvan zit natuurlijk op visie en wat wil je eigenlijk? En nou ja, wat jij ook zegt, waar  gaat de song überhaupt over? Waar gaat het album over waar je mee gaat touren? Of  in, nou ja, welke vorm je ook maar je verhaal gaat brengen. 

En toen hadden wij het op een gegeven moment op Noorderslag dit jaar over, nou,  waar jullie mee bezig zijn. Toen heb ik de workshop ook gevolgd van Sam en Marianne.  En toen besefte ik ook dat er nog zoveel meer toegevoegde waarde zit aan het maken  van die ervaring en dat dat ook inderdaad voor toegankelijkheid zorgt en voor inclusie  zorgt. En dat dat zoveel, ja dat er zoveel meer maatschappelijke waarde aan zit dan je  misschien denkt als artiest van: oh, ik ga nu mijn show vetter maken ofzo. En dat vond  ik heel mooi en daarom vind ik het ook heel mooi dat wij hier zitten met z'n allen om het,  nou ja, daar het ook echt over te hebben. 

Vincent: [20:57] Ja, want Sam, zijn er nu artiesten waarvan jij weet of die hier iets al  mee doen? Zegmaar buiten jullie project om? Ik weet dat jij in je mail het had over dat  er een deaf performer bij Rihanna in de Superbowl was. Kan je daar iets over vertellen?  Zijn er - jij dingen gebeuren, zegmaar, dit klinkt als de utopie zeg maar. Als de wereld helemaal heel zou zijn en er was vrede op aarde, dan was elke show zoals dit, zoals  Sencity festival. Dat is nog niet zo. Er is nog een hele lange weg te gaan. Wat zie jij al  wel om je heen? Zijn er voorbeelden? 

Sam (Revelland): [21:34] Eh, nou ja, voorbeelden? Eigenlijk: het beste voorbeeld is  Sencity festival, want dat is echt één van de top wat je in Nederland hebt. Maar  inderdaad, om terug te komen naar het voorbeeld van de deaf performer bij de  Superbowl van Rihanna. Er is een hele hype over op social media omdat zij zelf ook  doof is, maar zij heeft gewoon een plekje gekregen om de muziek te kunnen vertalen  wat Rihanna aan het zingen was. En Rihanna is ook natuurlijk best wel beroemd, want  wie kent haar niet? Weet je wel. 

En dat maakt het ook weer mooi, want zo laat je ook weer zien van: hey, doven, wij,  genieten er ook van, maar er wordt gewoon niet genoeg over gepraat. Het wordt ook  niet genoeg laten zien dat je - de meeste mensen hebben gewoon het idee van een  auditieve beperking van: hey, hoort niks, hoeven we niet aan te denken. Maar wat Tim  natuurlijk net ook zegt, je kunt er gewoon meerdere levels uithalen aan je performance.  Het is dus niet alleen je stemgebruik en je instrumenten, er zijn meer elementen die je  kan gebruiken. Want als ik er nu even een voorbeeld kan pakken. Basically, een film is  natuurlijk ook begonnen met gewoon één scherm. Het is nu ook 3D geworden. Het is nu  ook 4D geworden. Het kan meer. 

Melanie Esther: [22:43] Ja. Ook trillingen, geur, water op je face. 

Sam (Revelland): [22:45] Precies. Ja, precies. 4DX is ook een hele experience, ook  waarschijnlijk voor een persoon die niet zo heel goed kan zien. Die kan het wel voelen  en die kan het horen. En dat is ook wat je met muziek kan doen. Het ideale zou zijn dat  het later gewoon een radio is, dat de geuren ook vandaan komen en alles. Dat zou top  zijn. Maar zo ver zijn we nog niet. Maar helaas zijn er nog niet heel veel bands die dat  zo doen, maar gelukkig hebben we Kuzko die daar wel mee bezig zijn en de andere  bands, dus Revelland is juist het doel dat er meer bands bij worden betrokken die dat  ook gaan doen zodat meer bands ook ernaar mogen kijken. 

Tim (Revelland): [23:21] Ja.

Melanie Esther: [23:22] Ja, want hoe werkt dat eigenlijk, als jij dus wel besluit om naar  een concert te gaan, moet jij dan inderdaad dus zelf een tolk regelen? Hoe gaat dat in  zijn werk? 

Sam (Revelland): [23:32] Eh, nou ja, het proces die tot zover loopt is: ik wil een ticket  kopen. Dan is het een tolk effe regelen: hey, kan je die datum? En dan moet het ook  weer een tolk zijn die ook muziek kan gaan vertalen, want niet elke tolk kan dat. Dat is  ook weer een stukje zijstroming dat je als beroep kan doen. Maar dan is er ook weer de  vraag of je daar binnen komt. Dan is het de organisaties... 

Melanie Esther: [23:56] Ja, daar zeggen mensen dus ook nee?! 

Sam (Revelland): [23:58] Ja. 

Melanie Esther: [23:59] Jeetje. 

Sam (Revelland): [23:59] Ja, maar dat is ook gewoon, ze weigeren omdat ze denken:  ja maar dat is gewoon gratis entree voor die persoon. Terwijl eigenlijk de pers, die krijgt  wel de vrijheid om er gewoon binnen te komen zonder te betalen. Terwijl de tolk is  gewoon diens beroep die zij gewoon lopen uit te oefenen. Het is niet dat ze gewoon  staat en gewoon mee zit te genieten. "Oh, ik zit in een gratis concert." Maar ook de  organisaties zijn ook gewoon niet goed te bereiken want de meeste moet je bellen. Ja,  sorry mij gewoon niet bellen! [allen lachen] 

Melanie Esther: [24:28] Period. 

Sam (Revelland): [24:29] Ja maar echt. 

Vincent: [24:30] Ha! 

Sam (Revelland): [24:30] Dus daar gaat het ook met open staan voor inclusiviteit, is  ook als organisatie en als band of artiest, moet je daar ook een stapje voor open  moeten maken. Ja.

Tim (Revelland): [24:45] Ja, en ik denk dat dat ook wel een mooi snijpunt is tussen  toegankelijkheid en creatieve toegankelijkheid. Ik denk nog aanvullend op Sam, de  meeste organisaties weten ook gewoon niet zo goed wat ze dan met een tolk aan  moeten. Waar moet die dan staan? Die moet een goed belichte plek staan. Die moet  zichtbaar zijn voor de dove bezoeker. Die hebben mogelijk techniek nodig, dus die  hebben misschien een headset of in-ears nodig die is gelinkt aan de geluidstafel. Het is  allemaal niet zo ingewikkeld, maar zij zien het als een enorm ding. 

Terwijl, als een als een slechtziend of blind zou met een blinde geleidehond komt of  iemand met een rolstoel. Natuurlijk kan dat, geen enkel probleem. Terwijl in dit geval,  het is, het is echt oprecht een - het is iets kleins, wat eigenlijk op een A-viertje van, hey,  geluidsman of technicus: hier, dit is wat we nodig hebben, en that's it. 

Weet je wel? Het is echt geen hogere wiskunde om het mogelijk te maken. En terug  naar ook de muziektolk of doof performer, wat je over het algemeen heel veel ziet is dat  dus deze persoon vaak in, of tussen het podium en het hek wordt gezet. En dan kunnen  de dove mensen of het algemeen wel vooraan het hek staan zodat ze de persoon kunnen zien. Maar ze worden heel snel weggestopt. 

En dan heb je het dus precies over het stukje, het verschil tussen toegankelijkheid en  inclusie ook, want in dit geval maak je - is de tolk dus een specifieke maatregel om het  toegankelijker te maken voor een dove bezoeker, maar als je die muziektolk of doof  performer nou op het podium zet, onderdeel maakt van de band, dan wordt het opeens  creatieve toegankelijkheid, omdat deze persoon eigenlijk de volledige performance met  lichaamstaal vertaalt en het eigenlijk een extra dimensie vormt voor het hele publiek.  Want kijk naar de reacties van tijdens de Superbowl, iedereen was lyrisch omdat zij het  gewoon super goed doet en iedereen eigenlijk denkt: Yo, dit is vet! 

Vincent: [26:35] Ja, ik heb dit, volgens mij heb ik dit wel zien gebeuren bij Coachella  festival in Amerika, dat daar inderdaad een dove, doventolk of muziektolk inderdaad op  het podium stond aan de zijkant. Volgens mij bij een concert van Phoebe Bridgers. Ik  weet niet of het hier standaard gebeurt. 

Melanie Esther: [26:52] Het was ook bij Eurosonic Air, bij Blanks. Daar was jij ook  toch?

Sam (Revelland): [26:55] Ja, zeker ja. 

Melanie Esther: [26:56] Ja, Blanks stond op Eurosonic Air er was ook een doventolk,  muziekperformer, muziektolk moet ik zeggen. Hoe was dat voor jou? Hoe was die  ervaring? 

Tim (Revelland): [27:05] Ik vond het ten eerste een superleuke ervaring, alleen het  jammere was dat die zeg maar in een hoekje werd weggestopt. Dat is gewoon jammer. En dat is denk ik een van de meest voorkomende problemen van artiesten die zijn van:  ja, maar ze komen naar mij. Ze komen naar mij kijken, dus ik wil niet dat er nog iemand  anders is die de aandacht wegneemt. 

Melanie Esther: [27:28] Dat leidt af denken mensen dan? 

Sam (Revelland): [27:30] Ja, maar dat is eigenlijk juist zonde want de dove en  slechthorende mensen, die willen ook naar de artiesten kijken, maar die moeten dan  naar de muziektolken... 

Melanie Esther: [27:37] Ja, je keek letterlijk, nou ja, ik heb het filmpje dat je - 'daar' was  de performer en 'daar' was de artiest. 

Sam (Revelland): [27:42] Ja en dat is gewoon jammer. Het is gewoon zonde, want dat  is juist een element, wat zoals Tim ook net zei, het is gewoon een toegevoegde waarde  wat ook voor het horende publiek ook superleuk is om naar te kijken. Maar het is ook  leuk voor mij omdat ik - ik bedoel: ik kom voor de artiest, niet voor de tolk per se. 

Dus tolken, ja, ik vind ze ook heel leuk om naar te kijken, maar ik wil de artiest ook  gewoon zien. Ik wil gewoon één geheel plaatje zien. Ik wil gewoon een drumstel ook  gewoon zien bewegen. De artiesten die eromheen met elkaar zitten bewegen en dat  mis ik dan. En dat vind ik gewoon heel zonde want dat maakt de ervaring net wat  minder. 

Melanie Esther: [28:17] Ja.

Vincent: [28:19] Voordat we het zo dadelijk met Kuzko ook gaan hebben over het  traject wat jullie hebben gedaan 'Immersion Playground' voor Sencity, om dus niet  alleen een enkele ervaring te maken, maar echt een ervaring die daarna herhaald kan  worden door de artiest. Binnen alle beperkingen die daar voor artiesten in gelden, qua  budget en qua logistieke mogelijkheden en etcetera. 

Daarover gesproken, denk ik dat heel veel artiesten die dit horen denken van: ja dat is  leuk, maar ik heb al nauwelijks middelen of budget om mezelf te betalen en daar te  krijgen. Ik voel me een beetje vast denk ik in wat ik hiermee kan. Zijn er dingen die, een  beetje vooruitlopend op waar we het dan zo ook over gaan hebben, die iedere artiest  eigenlijk al zou kunnen doen? Een eerste stap die een artiest zou kunnen zetten om  hiermee bezig te gaan? 

Tim (Revelland): [29:16] Zeker, denk ik. Kijk, de organisatie achter Sencity festival en  Revelland heet Possibilize. Ons hele gedachtegoed is het denken en handelen in  mogelijkheden, in iedere situatie. Juist waar we ook de beperking dus als inspiratiebron  nemen. Dus in dit geval kan je gewoon financiën als beperking nemen en uiteindelijk  bedenken: we hebben het geld niet, maar we willen het toch, hoe gaan we dit fixen? 

Nou ja, en dan kan je denken aan subsidie, crowdfunding, maar ook gewoon: je hoeft  geen outfit van zeshonderd euro te kopen, je kan ook gewoon naar de kringloop gaan  en kijken wat je daar kunt halen voor tien euro. Dus ook een vorm van omdenken bij  wijze van spreken, om gewoon creatief te worden en soort van een utopisch beeld te  schetsen van hoe jouw perfecte ervaring eruitziet en vervolgens te kijken: hoe kunnen  we daar gewoon stapsgewijs komen? 

En natuurlijk ga je niet direct dat beeld schetsen met een uitverkochte Paradiso als jij  uiteindelijk nog maar de Helling hier kunt uitverkopen bij wijze van spreken. Dus ik denk  dat dat vooral stap één is. Door vooral je niet door beperkingen te laten leiden, maar  juist door visie. En kijken gewoon hoe je creatieve oplossingen kunt bedenken. 

Vincent: [30:31] Jij noemde dat het ook heel mooi, volgens mij: heel groot dromen en  kleine implementeren. Volgens mij zei je het zo.

Tim (Revelland): [30:36] Ja zeker. En ja, om het simpel te maken, kijk, als het goed is  heb je een technische rider en een facilitaire rider heb je gewoon. Een klein stukje in die  rider opnemen over: zorg ervoor dat als mensen met een auditieve beperking naar de  show willen en een muziektolk willen meenemen, dat die gewoon gratis naar binnen  kan. 

Zorg voor dat je je setlist ten alle tijden up to date hebt, of de versie die je speelt, plus  alle lyrics, zodat je dat gewoon als een zipje naar, in dit geval, de dove bezoeker dan  wel de muziektolk kunt sturen. Je kan daarbij ook gewoon een standaard stukje tekst  opnemen. Als je nu naar de website van TivoliVredenburg gaat. Sencity festival 2023, tegen die tijd 2024, dan zul je ook een kopje zien over toegankelijkheid waarin gewoon  simpel staat: heb jij behoefte aan een tolk of een begeleider? Mail naar  info@possibilize.today en we gaan het regelen. En als band zijnde kun je natuurlijk  gewoon prima zeggen, vermeld maar, maak een basistekstje, zet dat gewoon in het  evenement op de website. 

Melanie Esther: [31:40] Ja, daar begint toegankelijkheid natuurlijk al. Bij zichtbaarheid.

Tim (Revelland): [31:43] Toegankelijkheid begint bij communicatie. En ook  communiceren wat niet kan. Want als je inderdaad dus in die ene venue speelt waar je  alleen maar met een trap op de zesde verdieping komt, dan betekent het dus gewoon  dat mensen die een rolstoel gebruiken waarschijnlijk niet naar binnen toe kunnen. En  beter weten ze dat van tevoren in plaats van dat ze op die avond daar voor de deur  staan en denken van: f*ck en nu? Nu moet ik naar huis toe. Dus toegankelijkheid begint  ook met open communiceren wanneer je eigenlijk niet toegankelijk bent.

Melanie Esther: [32:09] Ja, we hebben het nu natuurlijk voornamelijk over slechthorend  of dove mensen en de toegankelijkheid daarvoor, maar ja, er zijn natuurlijk inderdaad  zoveel manieren ook weer in andere beperking en hoe je daar juist de mogelijkheid in  kan zien. En ik kwam een organisatie tegen uit Engeland: 'Attitude is everything',  kennen jullie dat? 

Tim (Revelland): [32:25] Nee.

Melanie Esther: [32:26] Heel interessant. En ik zag dat zij bijvoorbeeld gewoon een  guide hadden voor artiesten. Van, wat kun jij doen voor toegankelijkheid? En daar stond  bijvoorbeeld zelfs een paar richtlijnen van: hoe maak je een concertposter die ook voor  mensen met een visuele beperking zichtbaar is? En ik las dat net en toen dacht ik echt:  dit is ook nodig. Dit is echt nodig. 

Tim (Revelland): [32:48] Ja, honderd procent. 

Melanie Esther: [32:49] En dat zijn dingen waar toegankelijkheid begint, wat geen geld  kost, want die poster maak je toch. 

Tim (Revelland): [32:53] Ja, klopt. En dat is dus ook wel met Revelland of in ieder  geval met Immersion Playground in dit geval. Dat is misschien nog wel, om dat  onderscheid dan toch nog even duidelijk te maken. Wat ik aangaf, we hebben dus een  pilot gedaan met drie bands. Dat was een Europees traject, maar dat was ook een  tweejarig traject. Dat ging over veel meer geld, veel meer begeleiding en er was ook  veel meer tijd om iets te ontwikkelen. 

Immersion Playground daarentegen was eigenlijk een soort van pressure cooker. Dus  twee dagen lang access tot een podium in TivoliVredenburg. Inspiratie erin en kennis  erin. En vervolgens gewoon experimenteren totdat je tot vette ideeën komt om een  soort van progressie te maken. 

Waar Revelland ook nog heel erg de inspiratie haalde puur uit de auditieve beperking,  hebben we het bij Immersion Playground breder getrokken en de tweedaagse in  TivoliVredenburg startte we uiteindelijk met een gesprek tussen Kuzko en Joël  Domingos met een inclusion board. En dat inclusion board bestond uit drie mensen met  verschillende zintuiglijke beperkingen. Dus we hadden Vera in het panel zitten, zei is doof. We hadden Floris in het panel, hij is slechtziend en we hadden Séverine en zij  heeft Usher syndroom, wat betekent dat ze eigenlijk langzaam blind en doof wordt. 

Dus vanuit hun verschillende perspectieven werd gesproken over: hoe beleven zij nou  livemuziek? Wat zien zij wel of niet? Wat horen zij wel of niet? En wat is dus juist  belangrijk voor hen om te versterken tijdens een show? En dus dat kwam uit op het  punt van de poster bijvoorbeeld of artwork. Ja, vaak is dat totaal ontoegankelijk omdat er geen contrast in zit, heel veel verschillende kleuren en teksten over elkaar worden  gebruikt, en ook daarin, als we het dan toch hebben over communicatie, is die  toegankelijkheid wel echt superbelangrijk. 

Melanie Esther: [34:40] Ja, we gaan al heel mooi zo naar Kuzko. Zijn er nog dingen die  jullie in dit deel willen aankaarten? Nog extra benoemen? 

Sam (Revelland): [34:49] Ja, om misschien heel even aan te sluiten met wat de bands  kunnen doen, als je iets wilt weten, maak er zelf niet de beslissingen in. Betrek de  doelgroep ook daarbij. Want dat is ook wel belangrijk. Natuurlijk kan je zelf wel ook een  beetje ervaren door misschien even jezelf af te sluiten en een ballon te pakken om de trillingen te voelen, of even je ogen dicht te doen om daar je muziek misschien in te  verbeteren. Maar betrek de doelgroep ook er ook bij als je iets wilt weten. 

Vincent: [35:17] En zijn er bepaalde plekken waar ze dat contact met een doelgroep  kunnen vinden? Of biedt Revelland of Possibilize daar tools in aan of contact in aan, of  waar kun je dan als artiest terecht? Hebben jullie daar suggesties voor? 

Tim (Revelland): [35:31] Ik bedoel, dat zou, je mag en kan altijd bij ons aankloppen,  maar post het ook gewoon zelf op je Instagram. Van: yo, heb ik mensen met een  auditieve of visuele beperking in mijn netwerk die graag, ik zou graag het gesprek met  jullie aangaan en nodig ze een keertje uit bij je show. Laat ze het gratis ervaren en  vraag ze dan ook om feedback. Van: hey, we doen dit allemaal, wat zou de beleving  voor jou nou beter maken? 

Melanie Esther: [36:00] Ja. 

Vincent: [36:01] Te gek, Dat vind ik nog heel mooi even toegevoegd, dankjewel Sam! [BEGIN DEEL 2] 

Vincent: [36:09] Dan gaan we nu deel twee doen van het gesprek en we gaan het nu  hebben over Immersion Playground, wat dus een kort traject van twee dagen is geweest waarin Revelland samen met twee acts, Kuzko en Joël Domingos, aan de slag  is gegaan om van hun optreden een ervaringen te maken eigenlijk, als ik dat even zo  verbind met elkaar. 

Dan wil ik ten eerste Kuzko verwelkomen in de studio. Ze zitten er al de hele tijd.

Melanie Esther: [36:36] Welkom! 

Danique (Kuzko): [36:37] Thanks! 

Vincent: [36:37] Sam en Danique van Kuzko, welkom bij The Live Coaches ook.

Sam (Kuzko): [36:41] Dankjewel. 

Danique (Kuzko): [36:42] Hallo. 

Sam (Kuzko): [36:42] Hallo. 

Vincent: [36:43] Kunnen jullie je ook even voorstellen? Wie zijn jullie? Wat is Kuzko?  Vertel. 

Sam (Kuzko): [36:48] Ik ben Sam en ik ben de helft van Kuzko. 

Danique (Kuzko): [36:54] Ik ben Danique en ik ben de andere helft van Kuzko.

Sam (Kuzko): [36:57] En uhm. 

Danique (Kuzko): [36:58] Samen zijn wij Kuzko. Nee. [allen lachen] Nee, wij zitten...

Sam (Kuzko): [37:04] Wij zijn een elektropop duo. 

Danique (Kuzko): [37:05] Als Sam en Dani vormen wij het elektropop duo Kuzko. En  live treden we op met een toetseniste en een drummer. Margi Sinniah en Richie  Bleijenberg.

Sam (Kuzko): [37:18] Shout-out. 

Danique (Kuzko): [37:19] En ja, dat is in het kort. Wat wil je weten? We hebben zoveel  te vertellen, maar wat wil je weten? 

Vincent: [37:26] Ja, nou ja, jullie hebben meegedaan aan Immersion Playground en  jullie gaan optreden op Sencity festival ook, op 25 maart in TivoliVredenburg hier. Wat  was jullie motivatie om mee te doen aan Immersion Playground? Waarom leek jullie dit  leuk? 

Danique (Kuzko): [37:42] Ja, ik denk vanaf het begin dat wij Kuzko zijn, is ervaring  eigenlijk heel belangrijk geweest voor ons. Dus ja, we hebben het altijd heel leuk  gevonden om met z'n tweeën eigenlijk, dat begint al bij het schrijfproces, om songs  heen een soort van in ons hoofd werelden te bouwen, zeg maar van: okee, we zitten nu  in deze kamer en dit zijn de mensen, en dit hebben ze aan en zo kijken ze... En die  ideeën die we eigenlijk altijd hadden, die stroomde ook langzaam door naar toen we de  liveshow gingen bouwen. Dat we eigenlijk veel meer wilden dan gewoon de muziek op  een podium spelen. 

Dus we hebben ervaring en hoe we de show nog prikkelender kunnen maken hebben  we eigenlijk altijd belangrijk gevonden. Dus dit project was ideaal voor ons. Om dan met  een andere partij dat traject aan te gaan en daar ook budget voor te krijgen en de  middelen en mensen om ons daarbij te inspireren en daar dingen over te leren. Dat was  ja, super interessant. 

Vincent: [38:39] En hoe was dat om geconfronteerd te worden eigenlijk, met zo'n  inclusion board? Hoe was de ervaring voor jullie? 

Sam (Kuzko): [38:49] Ja, dat was wel interessant denk ik vooral. Omdat wij, ja, als  muzikant ben je vooral bezig met: okee, ik ga een optreden geven en dan moeten  mensen dit voelen. En ik wil dat mensen op deze manier erop bewegen. Maar je bent  eigenlijk helemaal niet bezig met wie zijn die mensen eigenlijk? En dit waren gewoon  niet de mensen waar je dan rekening mee houdt als je je voor je optreden gaat  voorbereiden. 

Dus het was heel interessant om te zien waar zij dan op letten. En ja, ik weet niet, wij  kregen snel ook al die ideeën ofzo erbij van: oh ja, bijvoorbeeld geluid, bas kan je  voelen, hmm, zouden we dan niet iets met een soort heart beat ding kunnen doen? En  weet je? Dat iedereen dat voelt? Want dat is ook leuk voor mensen die zegmaar wel  gewoon alles horen, maar het is een soort van, ik weet niet, het gaf gelijk extra  dimensies ofzo, dat gesprek al. 

Melanie Esther: [39:45] Die creatieve toegankelijkheid? 

Sam (Kuzko): [39:46] Ja zeker. 

Danique (Kuzko): [39:47] Ja. Ja, ik vond het ook wel, ik vond het ook best wel ja,  confronterend. Ik vond het best wel lastig. Dat ik dacht: oh ja, wow, het is zo bizar hoe  zoveel verschillende mensen een concert op zoveel verschillende manieren ervaren. En  ik denk dat, ook doordat het zusje van Margi ook slechthorend is, hebben we, zijn we  daar wel eens mee direct in aanraking gekomen. Maar om bijvoorbeeld van Floris te  horen, die best wel weinig ziet op een podium en hoe hij dan probeerde uit te leggen  wat hij dan ziet als hij naar een concert gaat, dacht ik: wow, daar heb ik helemaal niet  bij stilgestaan. Dat lijkt me heel bizar. En het sparkte inderdaad heel veel creatieve  ideeën, maar tegelijkertijd was het ook even van wow, even slikken, even schakelen.  Hoe kunnen we, ja hoe kunnen we wat wij zo leuk vinden, om onze muziek naar een  visuele ervaring te vertalen of naar andere zintuig prikkelende ervaringen te maken, inderdaad dan ook voor Floris net zo leuk en boeiend maken ofzo? 

Vincent: [40:55] Hoe zijn jullie begonnen? Tim vertelde net al een beetje over een  emotie-matrix. Een Emotion matrix. Kunnen jullie vertellen vanuit jullie perspectief, hoe  zagen die eerste stappen van dat proces eruit voor jullie? 

Danique (Kuzko): [41:10] Ja, we kregen een heel groot whiteboard voor onze neus en  een stift. En toen gingen we eigenlijk de setlist opschrijven die we op dat moment  hadden. Die is nu een beetje veranderd. En toen gingen we kijken naar okee, wat zijn  de emoties? Wat is de intentie? Welke kleur past daarbij? Welke geur past daarbij? Wat  was er nog meer? 

Sam (Kuzko): [41:34] Um.

Danique (Kuzko): [41:36] Na, heel veel verschillende elementen moesten we eigenlijk  die song weer helemaal opnieuw gaan uitpluizen. Maar er zijn ook songs die je  misschien al drie jaar geleden of zo hebt geschreven die dan nog in de set zitten. Dat je  eigenlijk denkt: ja, wat? Wat is dat eigenlijk? Wat was dat toen en wat is dat nu? En wij  zijn ook weer, we hebben ons weer verder ontwikkeld, dus kijken we daar nog hetzelfde  op? En kijkt iedereen in de band er eigenlijk hetzelfde op? En dat was best wel effe  pittig, maar ook heel leuk. Daarin werden we heel goed begeleid door zintuigregisseur  Gemma. 

Vincent: [42:09] Kun je een beeld geven van wat zo'n zintuigregisseur precies doet  dan? Hoe ervaren jullie dat? Hoe moet ik dat voor me zien? 

Danique (Kuzko): [42:16] Nou, ze liet ons daar heel vrij. Want zij weet natuurlijk  helemaal niet wat wij maken. Maar dan gingen wij bijvoorbeeld zeggen, "ja, ja, dit is een  beetje het beeld wat daar dan bij hoort" of "dit is het scenario, dit zijn de mensen." En  dan ging zij bijvoorbeeld een voorbeeld geven: "oh, maar is het dan niet deze kleur?"  En dan zeiden wij, "nee, nee, nee, t is niet die kleur." Of ze had ook een koffer bij zich.  "Okee, en wat ruik je dan als je dit ruikt? Past dat er dan bij?" En dan... 

Vincent: [42:39] Een geurenkoffer, zijn dat dan? Hoe moet ik dat... wat is dat?

Danique (Kuzko): [42:40] Ja. [allen lachen] 

Melanie Esther: [42:43] Ik zag op Instagram allemaal potjes met liquids en geur daarin. 

Sam (Kuzko): [42:47] Ja. Zo'n soort James Bond koffer met zo'n schuim ding erin waar  dan precies allemaal ampulletjes inpassen. Met uh... 

Melanie Esther: [42:53] Dat is al een ervaring op zichzelf als artiest!

Danique (Kuzko): [42:53] Ja! 

Vincent: [42:54] Wauw!

Sam (Kuzko): [42:55] Ja. 

Vincent: [42:56] En moet je dan ook iets tussendoor telkens ruiken om dan weer een  pallet cleanser te hebben zeg maar? 

Sam (Kuzko): [43:00] Eigenlijk wel, maar dat deden we niet en toen kregen we  hoofdpijn. 

Danique (Kuzko): [43:02] Ja. [allen lachen] 

Vincent: [43:05] Dus tip voor artiesten thuis, als je een geurkoffer...

Melanie Esther: [43:07] Neem je koffiebonen mee. 

Sam (Kuzko): [43:08] Ja, ja, ja, ja zeker. 

Melanie Esther: [43:10] Maar dat is dus al een ervaring op zich. Überhaupt gewoon  eens, je kan natuurlijk wel denken: oh, deze song die ruikt naar bos. Maar wanneer je  dan bos ruikt, denk je misschien: oh, dit is helemaal geen bos. Bijvoorbeeld. 

Sam (Kuzko): [43:19] Ja, precies. 

Danique (Kuzko): [43:20] Nou, wat ik vooral heel heftig vond is: elke song heeft een  zintuigverdieping, maar geen één song had ze allemaal al. Dus het was bijvoorbeeld dat  je dan zei, "okee, die song, ja, dat is suikerspin. Maar welke kleur is het dan? Is het dan  ook roze? Of is het meer geel? Dat we dachten: okee, er was altijd één zintuig heel  helder voor ons, maar het was best wel lastig een om soort van hele concrete knopen  door te hakken van: maar wat zijn de andere zintuigen dan? 

Melanie Esther: [43:45] Ja. Dit is echt zo cool! Ik zie al helemaal voor me dat ik dan als  luisteraar zeg maar dat het lijstje op kan schrijven en inderdaad gewoon per song al  best wel praktisch aan de slag kan met: wat is dat dan? Inderdaad.

Sam (Kuzko): [43:55] Ja, zeker. 

Danique (Kuzko): [43:56] Ja, dat was heel leuk. 

Melanie Esther: [43:57] Ja. 

Sam (Kuzko): [43:58] Ja. Ja en ook bijvoorbeeld, die geuren die moeten op een  bepaalde manier verspreid worden in de zaal. En als je dat op tour mee wilt nemen dan  kost dat heel veel geld, dus dat is best wel weer een obstakel. Maar je zou ook weer op  andere manieren toch wel geur kunnen verspreiden. Ook iets wat we gaan doen op  Sencity is, we hebben een nieuwe single die er aankomt en dat gaat over of je blijft  slapen bij iemand of niet. Dus het is eigenlijk allemaal rond een bed. En toen hadden  we... 

Danique (Kuzko): [44:25] Het spel tussen de lakens. 

Sam (Kuzko): [44:26] Ja, en toen hadden we dus bedacht, ja, dat moet dus naar vers  gewassen lakens ruiken. En wat de zintuigenregisseuse Gemma heeft bedacht, is om  dan dat bed waarin we willen performen ook, samen te laten stellen tijdens de show.  Dus bij de intro van dat nummer komen er dus lakens en kussens worden gedragen  door het publiek heen die met héél veel Robijn zijn gewassen. Waardoor dus heel die  zaal naar die lakens ruikt en je ziet die lakens en het past dan ook bij het decor. Want  daar gaan we, in dat bed, gaan we dan performen. Ehm, je zit maar heel vragend aan  te kijken... 

Danique (Kuzko): [45:10] Oh sorry! [allen lachen] Ja, ik. Ik denk dat er een belangrijk  element nog mist, wat voor ons heel belangrijk is, wat we nu niet heel duidelijk hebben  uitgesproken. Wij konden uiteindelijk ons niet helemaal vinden in de gefabriceerde  geuren uit de geurenkoffer. En ook na Immersion Playground hebben wij toevallig,  waren we een keer bij een kunstexpositie waar ook je je hoofd in een soort kap moest  steken en ook daar waren geuren. En daar konden we ook wel merken: oh ja, dit zijn  die geuren die uit die soort van, hoe heet dat? Ampulles komen. 

Dus we willen dan heel graag een geur die 'echt' is. Want we merkten van: ja, sommige  geuren, die kun je gewoon niet écht nabootsen. Die geven je wel het idee van: oh dit  moet dit voorstellen. Oh, dit moet vanille voorstellen. Oh, dit moet dennennaald 

voorstellen, maar het is niet hetzelfde. En dat is wel heel erg belangrijk voor jouw  gevoel en voor jouw link aan bijvoorbeeld een herinnering. 

Dus toen hebben we naar Gemma uitgesproken van, "nou ja, als we willen dat het naar  suikerspin ruikt, dan willen we eigenlijk gewoon twee vliegen in één klap: een suikerspin  machine. Dan is er iets roze, iets fluffies. Dat kan je voelen en dat plakt. En het smaakt  lekker zoet. En het ruikt lekker naar karamel." Maar ook met die lakens spraken we uit  van, ja, we willen wel heel graag dat het een soort van naar wasmiddel en naar vers  gewassen lakens ruikt, maar we willen dan eigenlijk niet dat dat uit de geur machine  kwam. En zo zijn we op deze ideeën gekomen. 

Melanie Esther: [46:35] Cool. 

Sam (Kuzko): [46:35] Ja, en dan wil ik toch m'n punt maken, want je onderbrak me.  [allen lachen] En dat is heel cheap, want iedereen heeft lakens en een fles Robijn heb  je zo van je moeder bij je uitzet meegenomen. En ja, dus dat kan je ook gewoon wel  zelf doen zeg maar. Het hoeft niet allemaal middels hele dure machines en... 

Vincent: [46:56] Want waren jullie daar meteen vanaf het begin van het proces al  zegmaar in die beperking als het ware aan het denken? Van: je begint met iets en je  bent aan het dromen en ben je dan meteen al bij die geuren aan en denken van: ja,  maar dit kan ik toch nooit live doen als het hierna voorbij is? Of hoe ging dat? 

Sam (Kuzko): [47:12] Ja. 

Danique (Kuzko): [47:15] Ja, dat kwam wel op. 

Sam (Kuzko): [47:16] Ja, zeker. We dachten wel: okee, zo'n geurmachine begint  volgens mij bij drieduizend euro ofzo. Toen dachten we van: nou, we hebben een hele  hoop andere drieduizendeuro-investeringen die daarvoor nog moeten ofzo. Dus dat  kwam inderdaad op die manier wel meteen dat we dachten: okee, dat is voor de  duurzame experience misschien niet de oplossing. 

Danique (Kuzko): [47:35] En daarnaast merken we ook wel dat op het moment dat dit  traject zich voortzet, dat je wel concessies moet gaan doen in welke zintuigen waar echt 

van belang zijn. Want op Sencity is natuurlijk de ultieme soort van set, de ultieme  ervaring. Maar ja, het is in de praktijk wel zo dat het budget dat we nu hebben, dat raakt  op en we hebben ook wel gekeken naar: kunnen we investeren in middelen die mee  kunnen. En dat waren niet per se de geur dingen. 

Een ander iets wat we vanuit het budget van Immersion en de crowdfunding die we via  Voor de Kunst hebben gedaan, willen bekostigen is wel iets wat niet eindeloos is, maar  wel op smaak, dat zijn namelijk pilletjes, ‘Kuzko's vitamine K’, die je tijdens het nummer  'Pills' als publiek kan consumeren. En daarbij willen we ook dat er connectie tussen  mensen in het publiek ontstaat, dus dat ze pilletjes met elkaar moeten delen. En ja,  samen dat moeten innemen bij start van het nummer. 

Dat is bijvoorbeeld een concessie hebben gedaan. Van nou, dit vinden wij echt  superbelangrijk, dit past echt heel erg bij de act en dit is wel iets wat op geen moment  opraakt, dus waar we dan zelf weer budget voor moeten verzamelen. Maar ja, de mal  met de K'tjes kunnen we wel laten maken en opnieuw blijven inzetten en dan zijn we  slechts de kosten kwijt voor het zelf maken van, het wordt pepermunt, deeg, met  volgens mij sinaasappelsmaak en knettersuiker. 

Melanie Esther: [49:04] Vet! Heel cool. 

Danique (Kuzko): [49:05] Heel spannend 

Danique (Kuzko): [49:06] En eh roze kleurmiddel. 

Sam (Kuzko): [49: 10] Ja, wat ook wel leuk is, is zegmaar, we hebben dat nummer Pills al heel lang en we doen al sinds dat we dat nummer spelen dat ik bij Danique, voordat  we het nummer gaan spelen, een pilletje op haar tong leg. En wat heel leuk was dus  hier met Gemma was dat het dan gelijk was, "ja maar dat kunnen we dan toch ook, euh  zegmaar..." 

Melanie Esther: [49:27] Het groter maken, ja. 

Sam (Kuzko): [49:27] Ja.

Vincent: [49:30] En effe heel praktisch he, hoe verspreid je die pilletjes dan door het  publiek heen? Hoe krijgt iedereen zo'n pilletje? 

Sam (Kuzko): [49:37] Nou uhm… 

Melanie Esther: [49:39] Die gooien we. 

Sam (Kuzko): [49:40] Ja, nee uhm, Een soort kanon, nee sorry. [allen lachen] Bij  Sencity zal er bij de deur, voordat je bij de zaal naar binnen loopt, zullen daar twee uh,  niet? 

Danique (Kuzko): [49:53] Eén. Volgens mij. We zijn nog aan het kijken hoe we dat het  beste kunnen oplossen. Het wordt of bij de deur of het wordt helemaal bij de  ticketcontrole al. Dus dat is wel spannend, dan hebben mensen wel dat ze echt naar  ons moeten. 

Vincent: [50:05] Krijg je hem dan in een apart zakje ofzo? 

Danique (Kuzko): [50:06] Ja, ja, dit is het ding, het zit in een zakje.

Vincent: [50:08] Elke pil is apart verpakt dan? 

Danique (Kuzko): [50:09] Nee, er zitten in een zakje meerdere pilletjes. Want we willen  dus die connectie tussen het publiek laten ontstaan. Dus dat er in één zakje pilletjes  zitten voor andere mensen om je heen ook. En daar zit dan een kaartje met, ja, korte  informatie. Dus dat je even moet wachten met het innemen, de ingrediënten zodat  mensen weten dat ze niet iets heel shadies innemen, en nog kleine andere  boodschappen die relaten aan onze act. Maar in eerste instantie wilden we heel graag  bij de deur één of twee mensen in een soort van shady, drugsdeal-achtige outfit. [allen  lachen] Maar Gemma is nog aan het kijken of dat in de praktijk op die manier echt ging  lukken, dus dat was nog even een dingetje. 

Melanie Esther: [50:46] Ja. En is dit ook iets wat jullie dan meenemen op tour of bij  andere shows?

Sam (Kuzko): [50:52] Ja. Het is dus eigenlijk de bedoeling dat bij andere shows het bij  de tickets, elke vierde persoon krijgt zo'n zakje. 

Melanie Esther: [50:58] Ja precies, want dan moet natuurlijk niet iedereen een zakje  krijgen.

Vincent: [50:59] En dan moet je dus delen. 

Danique (Kuzko): [51:01] Klopt, ja. 

Melanie Esther: [51:02] Das ook budget-wise chill. 

Danique (Kuzko): [51:04] Ja zeker, jazeker. Maar dit zijn ook dingen die we dan straks  in de loop van het traject moeten kijken. Hey, als dat bij de tickets gaat, is dat dan bij de  ticket controle? Werkt dat? Of willen we bijvoorbeeld iemand door de zaal laten lopen?  Toch in zo'n outfit die dan uit zijn jaszak zo, "hey, wil jij dit?" Maar daar kunnen we  straks mee experimenteren na Sencity. 

Melanie Esther: [51:23] Ja. Dat is ook wel interessant. Dat je zegmaar dan, je hebt - Dus het begon eigenlijk bij okee, de song. Die speel je al heel lang, die geeft je  überhaupt al een nieuwe ervaring voor het publiek die vaker ook komt. Dat begon  natuurlijk dan in feite bij dat Sam die aan, ja, zo kan ik Sam aan Danique gaf. Sam en  Dani. En vervolgens dat groter maken en vervolgens daar dan ook nog weer zo'n  beleving voor het publiek geven middels smaak maar ook middels connectie maken.  Dus dat is echt mooi om te zien hoe een soort van die groei eigenlijk daar ook in zit en die golf. En dat je dan daarmee ook nu nog kan bedenken: ja, moet, hoe, wat is dan de  vorm waarop je die pil krijgt? En moet dat iemand zijn die door het publiek loopt, die je  misschien al de hele avond ziet en dat je denkt: wie is dit? Wat de f*ck gebeurt hier?  [allen lachen] 

Sam (Kuzko): [52:02] Ja, zeker. 

Melanie Esther: [52:03] Zo kan je iets uitbouwen vanuit inderdaad ja, dat begint vooral  bij de muziek, dus hebben jullie ook nou ja, vanuit het traject gezien. 

Danique (Kuzko): [52:12] Ja. 

Sam (Kuzko): [52:12] Ja. 

Vincent: [52:14] Als onderdeel van Immersion Playground hebben jullie volgens mij van  allerlei experts input gekregen. Een soort workshops gekregen op verschillende  elementen van live. Wat is jullie daarvan het meeste bijgebleven? Wat heeft de meeste  indruk gemaakt van die sessies? 

Sam (Kuzko): [52:31] Ik vond het licht heel nice. 

Vincent: [52:38] Toch iets traditioneels eigenlijk wel ook? 

Sam (Kuzko): [52:39] Ja, maar dat was gewoon heel, hij deed het gewoon heel goed  en het was uh ja. 

Melanie Esther: [52:44] Het was iemand van Kensington? 

Tim (Revelland): [52:46] Ja, Jop Kuipers. 

Danique (Kuzko): [52:48] Altin Gün. 

Sam (Kuzko): [52:49] Ja. 

Tim (Revelland): [52:49] Altin Gün doet ie nu vooral. En TivoliVredenburg. 

Sam (Kuzko): [52:53] Ik weet niet, het kwam gewoon heel goed uit bij ons. Hij had een  wit doek achter het podium opgehangen en daar knalden wij ineens heel erg uit ofzo. In  plaats van het zwarte doek waar je dan toch wel een beetje tegen weg valt. En dat  vonden we eigenlijk, alleen dat al was voor ons een soort ding van: wow, dit echt nice.  Nu zijn we heel duidelijk zichtbaar. En omdat er heel veel kleine acteer dingetjes tussen  ons, tijdens de set gebeuren, is het heel chill als je ons heel goed kan zien. En dat was  dus nu ineens best wel heavy aanwezig.

Vincent: [53:32] Is dat dan ook inderdaad voor slechtziende personen fijner om een  witte achtergrond te hebben achter jullie? 

Sam (Kuzko): [53:36] Ja, dat hebben we toen ook als feedback gekregen, dat dat heel  goed werkte. 

Danique (Kuzko): [53:37] Ja. Ja, volgens mij vond Floris dat wel aangenaam. 

Sam (Kuzko): [53:41] Ja. En het geeft je ook weer, ja, dat was gewoon waardoor wij  extra excited waren. Het geeft je heel veel speelruimte omdat je ineens schaduwen kan  projecteren of je kan achter dat doek staan. Dus het is in ieder geval, het is een canvas. 

Danique (Kuzko): [53:58] Ja het is een hele leuke doorgroeimogelijkheid omdat het op  zichzelf, ook toen wij nog niet op het podium stonden, kwamen we de ruimte binnen en  dachten: sereen, er is iets anders. 

Melanie Esther: [54:06] Ja, ja, ja. 

Danique (Kuzko): [54:06] Want het heeft meteen een hele fijne uitstraling. Ja, ten  opzichte van dus zo'n zwart doek wat best wel vlak is of zo. 

Sam (Kuzko): [54:15] En ja, je zit toch in een soort zwarte doos van niks te kijken met  instrumenten ervoor. En dan ineens is het: "hey", geen kritiek op allemaal zwarte  doeken hoor, you are all fine. [allen lachen] 

Danique (Kuzko): [54:27] Nee, het was gewoon, het was ineens wat meer ruimtelijk en  het was meer open. En dus eigenlijk vanaf de eerste seconden waren we, toen we de  ruimte binnen liepen, al een beetje betoverd. En daarnaast is dat het ons en onze  mimiek en onze kleine soort van speelse theatrale dingetjes zichtbaar maakt. Je kan er  outfits best wel makkelijk tegenover laten afsteken. En daarnaast biedt het dus ook nog  in de toekomst de mogelijkheid om daar schouwspellen mee te gaan doen. Of andere  dingen. Dus het was, wij dachten echt: oh, dit is, dit is top! Dit biedt zoveel  mogelijkheden. Dat was echt nice.

Vincent: [55:03] Dus je merkt eigenlijk dat jullie ook echt op zoek zijn gegaan naar  dingen die een soort van multifunctioneel waren. Die pilletjes die meerdere soort  betekenissen hebben, meerdere functies hebben in zo'n show. Zo'n doek wat eigenlijk  heel veel mogelijkheden ook naar de toekomst toe biedt. Wat je nog meer kunt gaan  uitbuiten. Zijn er nog meer dingen die jullie in jullie show hebben veranderd of toegepast  of toegevoegd of… 

Melanie Esther: [55:23] Weggelaten misschien ook? 

Vincent: [55:23] Weggelaten misschien ook ja? 

Sam (Kuzko): [55:25] Hm. Is dat? Ja, we hebben wel de set wat aangepast nadat we  dat hele bord hebben gemaakt. Gewoon omdat we ineens dachten: hey, eigenlijk is dit  weird, laten we het op een andere manier doen. Maar dat was gewoon een goed inzicht  momentje. 

Vincent: [55:40] Want dan zet je dus al die emoties en alle associaties op zo'n bord en  dan zie je eigenlijk: oh, de volgorde moet anders, want dat geeft een beter narratief of  wat...? 

Sam (Kuzko): [55:50] Ik weet niet meer waarom het, wat het sparkte, maar in ieder  geval omdat het zo helder allemaal voor ons was, kregen we ineens een ander idee. En  die volgorde werkt voor ons nu veel beter. 

Danique (Kuzko): [55:59] Ja, we kregen ook ineens het idee om aan het einde ook  weer het publiek in te gaan. 

Sam (Kuzko): [56:05] Oh ja. 

Danique (Kuzko): [56:05] Dus, wij hebben best wel een soort, doordat we heel veel  theatrale elementen hebben en er best wel een spel tussen onze karakters op het  podium plaatsvindt tijdens de songs, is er soms ook best wel een afstand. Dus er zijn  songs waarbij je connectie zoekt met het publiek, mensen aankijkt en een beetje  dolletjes met mensen maakt. Maar er zijn ook momenten dat wij in een verhaal zitten en  daardoor is er soms een soort vierde muur. 

En toen dachten we ook: ja, dan willen we eigenlijk ook de hele andere kant daarvan  hebben. Dus we hebben dat theatrale, maar dan willen we eigenlijk ook die connectie  nog meer voelen. Dus gingen we tijdens de tour daarna uitproberen om bij het laatste  nummer het publiek in te gaan. En hoe dat dan voelt. Ook omdat we in de, tijdens de  inclusion board hadden gehoord dat het heel boeiend is en interessant kan zijn en  spannend kan zijn om een artiest dan ook van dichtbij mee te kunnen maken. Zeker als  je iemand niet zo goed kan zien. 

Dus dat was iets wat, toen we er zo naar zaten te kijken ineens dachten: hey, dat zou  echt super nice passen. En de workshop, performance workshop met Bas die was best  wel pittig. 

Melanie Esther: [57:16] Wat gaf hij voor workshop? 

Danique (Kuzko): [57:17] Nou ja, een performance workshop. Zeg ik dat goed, Tim?

Tim (Revelland): [57:17] Ja, gewoon stage performance, hoe sta je op het podium?

Vincent: [57:22] Dat was Bas Bernasconi. 

Tim (Revelland): [57:23] Ja. Correct, ja. 

Danique (Kuzko): [57:25] En daaruit kwamen ook wel een aantal… Wij kwamen er  toch wel tot de conclusie dat, we hebben best wel een vaste set en een vast concept en  dus wel vaste momentjes waar we ons best wel aan, nou ja, vasthouden. [gelach] Dus  we hebben ook een wereld die we gebouwd hebben, maar waar we daardoor zelf soms  niet helemaal meer buiten stapten. En toen was dat even voor ons van, nou maar dat is  met een reden en dat is voor dit verhaal en dat past bij deze song. 

Maar toen tijdens de tour, gingen we toch een beetje zo dat voetje, zo buiten die ring  van al die soort van spelletjes die we met elkaar bedacht hadden, toch even voelen van:  okee, en als we dan nu toch hier even wel op pauze gaan en dan toch even met het  publiek iets meer gaan spelen? Dus dat sparkte wel ook, uh ja, de vrijheid om tijdens de 

tour toch meer aan het moment over te laten en ook in het moment dingen uit te gaan  proberen. Zeg ik dat goed Sam? 

Sam (Kuzko): [58:25] Ja. 

Danique (Kuzko): [58:26] Top! [allen lachen] 

Vincent: [58:26] Is dat eigenlijk, even, misschien ook naar Tim en Sam kijkend. We  hebben het in deze podcast wel vaker, ook in dit seizoen over, ja, of je een set helemaal  vast moet leggen of juist in het moment als artiest spontaner moet zijn. Is er één van de  twee methoden die beter werkt voor inclusie of voor toegankelijkheid of maakt het niet  uit? Of hebben jullie daar iets over? Gewoon even uit nieuwsgierigheid. 

Tim (Revelland): [58:54] Ikzelf denk dat persoonlijk niet. Ik denk dat het niet per se  gaat over de volgorde van de setlist, maar over hoe je een liedje performt. Ik denk dat  dat belangrijker is dan de volgorde. Op het moment, kijk, ik denk dat de volgorde bij  uitstek een narratief en een sfeer kan neerzetten. En ik denk dat dat het belangrijkste is.  Ook als je het hebt over inclusie en hoe je je publiek kunt meenemen in de hele sfeer  van de avond. En als het dus beter voelt om dat een soort van te improviseren, ja, be  my guest. Zolang de grote lijn of wat je wilt overbrengen maar blijft staan. Ik denk dat  dat het allerbelangrijkste is. 

Sam (Revelland): [59:31] Uhm ik vind het lastig. Want aan de ene kant, dat dingen vast  staan is ook wel fijn, want dan weet je waar je aan toe bent. Maar dan kan je ook – je  zou misschien wel bepaalde improvisatie methodes alvast in je hoofd kunnen zetten.  Okee, in deze show kan ik misschien dit willen uitvoeren, maar dat kan - ben je wel op  de hoogte? Is dat mogelijk? Dus deels improvisatie zou wel kunnen, maar dan zegmaar  met meerdere keuzes. Dus ABC en dat je op die keuze van dat klikt dat het wel matcht.  Dat is wel een ding dat het misschien wel nodig is. 

Tim (Revelland): [01:00:09] Ja. Ik zie uitvoerend vooral denk ik obstakels als je met  click werkt, met Ableton werkt. Dat is denk ik ingewikkeld. Voor muziektolken:  dramatisch. Die willen gewoon van tevoren een setlist weten. Dus als je... 

Melanie Esther: [01:00:19] Ja, precies. Daar...

Tim (Revelland): [01:00:20] als je ineens gaat switchen 

Melanie Esther: [01:00:22] Ja. 

Tim (Revelland): [01:00:22] Is dat best wel ingewikkeld. Dus ja, afhankelijk van de  grootte van je team en wat je wil doen, dat is denk ik ook heel erg: gewoon zoeken naar  ja, hoe werkt dit het best voor de act? Ja. 

Vincent: [01:00:32] Ja, dat kwam in een andere gesprekken inderdaad ook al terug als  'geregisseerde spontaniteit', zoals wij dat noemden. 

Danique (Kuzko): [01:00:38] Ja, ik denk dat dat voor ons ook echt precies is wat het is.  Wij vinden het, van tevoren hebben we het altijd heel belangrijk gevonden om ja, je wilt  de beste set presenteren, je wil het beste verhaal presenteren, dus daar denk je van  tevoren over na en daarin wil je ruimte inbouwen voor spontane, magische momenten  met desbetreffende publiek, denk ik. 

Sam (Kuzko): [01:01:00] Ja, je hebt echt ruimte om bijvoorbeeld de show stil te leggen  op een bepaald moment altijd en daar iets te gaan vragen aan publiek of daar even een  gesprek of, als je dat wil. Maar om echt compleet een multi-zintuigprikkelende show te  laten draaien heb je wel vastigheid nodig. In ieder geval in setlist en in wat er tijdens  een nummer gebeurt of zo. Denk ik. Want anders, ja, ik denk dat het ook voor de,  zegmaar als je echt een grote grote artiest bent en je enorme visuals hebt en vuurwerk,  dan ga je echt niet nog op stage zeggen, "nee, we doen toch die andere" dat kan  gewoon niet. [allen lachen] En ik denk ook dat het goed is. 

Vincent: [01:01:45] Welke tip zouden jullie artiesten geven die hiermee iets willen? 

Sam (Kuzko): [01:01:50] Ja, ik vind dat bord, dat was echt superchill. Dus ik zou  iedereen aanraden: schrijf je setlist uit op een heel groot whiteboard en schrijf er bij wat  je voelt. Eh, 

Melanie Esther: [01:02:11] Ja, wat zijn dan die elementen? Kunnen we die opnoemen?  Dus dat ging kleur, geur...

Sam (Kuzko): [01:02:15] Ja. Kleur, geur, smaak, intentie. Een intentie kan dus  bijvoorbeeld zijn: ik wil dat mensen springen. Hele heldere intentie voor een liedje. Wat  hebben we nog meer? 

Danique (Kuzko): [01:02:26] Ja, gewoon emoties, dus het verschil tussen emoties en  intenties inderdaad. Dat je bij intentie ook kon opschrijven dat je iets wil met of van het  publiek of iets wil bereiken met je song. En emoties gaat echter inderdaad gewoon over:  wat is de kern van de song qua emotie? Visuals, maar daar hebben wij heel weinig  aandacht aan besteed als we heel eerlijk zijn. Dus geur, smaak, licht, visuals, emotie,  intentie? Volgens mij is dat het. 

Sam (Kuzko): [01:02:57] Ja, en als je hiermee aan de slag wilt en bijvoorbeeld je hebt  een nummer geschreven over dat je een taart gaat bakken voor iemand, heb je gewoon  geen excuus om geen gebakken taart op het podium te zetten met een waaier ervoor  en iedereen dat te laten ruiken. [allen lachen] Of weet ik... of op een andere manier. 

Melanie Esther: [01:03:15] Doet me ook denken aan Lana Del Rey 'Swinging in the  back yard' met een schommel op het podium. 

Sam (Kuzko): [01:03:19] Ja, dat is zo cool. 

Melanie Esther: [01:03:20] Terwijl, dat is, het is een simpel idee, maar juist daarom,  neem die taart mee dat werk dan juist heel tof. Of, nou ja, inderdaad, ik zat - toen we  het net hadden over geuren verspreiden dacht ik ook net: wat als je gewoon zes  appeltaartjes zou bakken en die een beetje over de locatie zou verspreiden of zo. 

Sam (Kuzko): [01:03:35] Ja, ja zo cool. 

Melanie Esther: [01:03:37] Ja. 

Danique (Kuzko): [01:03:38] Ja, ik denk dat sowieso, of je nou wel of niet de intentie  hebt om een multi-zintuigprikkelende show te gaan maken, is dat bord hoe dan ook heel  erg handig om je weer even terug te brengen in het materiaal wat je hebt gemaakt, want  het kan - ik weet niet of dat voor andere artiesten ook zo is en ik weet eigenlijk ook niet hoe dat voor jou voelt Sam - maar voor mij is het soms wel, dan heb je iets gemaakt en  dan zit het in je set en dan speel je het al een tijdje - en dan is het, nou, het is geen  routine, maar het is niet meer vers, niet meer nieuw en het heeft niet meer dezelfde  aandacht die het had als toen het net ontstaan is. Of toen je dat net ging releasen. En  net als dat jouw act groeit, kunnen die nummers ook een beetje gaan groeien. Dus het  was, het is gewoon superfijn voor allround performance en show building om te kijken:  wat is het materiaal en hoe verhoudt zich dat tot ons overkoepelende verhaal en tot  onze act? En hoe kunnen we dat het beste vertalen naar het podium? 

Vincent: [01:04:35] Maar überhaupt dit, we hebben het nu natuurlijk echt best wel op  een high level over shows maken. Alleen al dat bewustzijn, wat we eigenlijk een beetje  voor lief nemen hier nu aan deze tafel, is helemaal niet zo vanzelfsprekend in mijn  ervaring. En ook als ik kijk naar wat wij met The Live Coaches doen, als wij lesgeven of workshops geven. Een heel groot deel zijn wij bezig met dat stukje word je eens bewust  van: waar gaat het eigenlijk over en hoe breng je dat eigenlijk over? En dat is dus al  überhaupt stap één. En wat ik al een beetje ook uit dit gesprek haal, wat belangrijk is  dus om inclusief te kunnen zijn als act, dat je helder hebt voor jezelf wat je überhaupt  wilt overdragen of teweeg wil brengen met je show. Heb ik dat dan goed als ik dat zo  zeg? 

Sam (Kuzko): [01:05:21] Ik denk het wel ja. 

Danique (Kuzko): [01:05:22] Ja, als je zelf de kern niet weet, hoe kan je die dan naar  iemand communiceren zeg maar? En al helemaal op verschillende niveaus en voor  verschillende type mensen. 

Melanie Esther: [01:05:31] Ik ben ook nog wel benieuwd. We hebben het natuurlijk nu  veel gehad over de creatieve dingen die jullie hebben bedacht. De geuren, de pillen, de  lakens die door het podium komen of door de zaal komen. Hoe heeft dit jullie, dit traject,  jullie visie op toegankelijkheid, creatieve toegankelijkheid, iedereen betrekken,  veranderd en hoe was dat ervoor en hoe is dat nu? 

Sam (Kuzko): [01:05:52] Ik denk dat de grootste verandering is dat we er helemaal niet  bewust van waren en nu er helemaal wel bewust van zijn. Ik denk ook, ja, dat we op dit  moment, we hebben we geen tour staan en effe dus nog niet per se een soort van...

Melanie Esther: [01:06:13] Vervolg voor de... 

Sam (Kuzko): [01:06:14] Ja, vervolg ofzo. Als in van: okee, nu gaan we dit ook  gebruiken of zo. Het bewustzijn van de toegankelijkheid. Maar ik denk dat het zeker ook  voor ons in de toekomst, als we dus wel grotere shows hebben, dat we nu in ieder geval  al niet degenen… zo wauw deze zin... [allen lachen] 

Melanie Esther: [01:06:34] Ja, het is heel duidelijk! 

Sam (Kuzko): [01:06:38] Nee dus. En zo is het gewoon. [allen lachen] Nee, sorry. Nee,  dat we nu in ieder geval al daarover nadenken en op het moment dat we het echt  kunnen implementeren dat we het dan ook gaan doen. 

Melanie Esther: [01:06:49] Ja. 

Vincent: [01:06:51] Ik denk dat we al bijna een beetje naar een afronding kunnen gaan  van een superinteressant en veel omvattend gesprek. Voordat we gaan afronden, nog  de vraag aan eigenlijk iedereen aan tafel: zijn er nog dingen waar we het nu nog niet  over hebben gehad of die niet benoemd zijn tot nu toe, die nog wel heel goed zijn om  even aan te halen of te bespreken. 

Tim (Revelland): [01:07:15] Nou voor ons is denk ik vooral: kan niet, bestaat niet. Ik  denk dat dat de bottomline is. Kijk, ik sta - uiteraard zul je altijd tegen obstakels of  beperkingen aanlopen bij het realiseren van die utopie. Maar er zijn altijd, je kan altijd  één stapje naar voren. En zolang je blijft denken hoe je elke keer één stapje naar voren  kan maken, kom je uiteindelijk uit waar je uit wil komen naar mijn idee. Dus blijf vooral in  mogelijkheden denken en betrek dus ook de doelgroepen die je nog niet kent bij het  maken van je show. Kijk niet alleen naar jezelf of je directe omgeving, maar betrek ook  juist de mensen waarvan je eigenlijk geen weet hebt hoe zij iets beleven. 

Melanie Esther: [01:08:04] Ja. 

Vincent: [01:08:05] Mooi en ik denk ook misschien om nog iets toe te voegen. Kleine  stappen zijn ook stappen, dus gewoon iets doen is al beter dan niets.

Tim en Sam (Revelland): [01:08:14] Zeker. 

Sam (Revelland): [01:08:15] Ja, sowieso ga uit de comfortzone, ga falen, daar leer je  juist van. Maak stappen. Weet je? Niemand gaat in een comfortzone blijven zitten om  proces te kunnen maken. Ga gewoon uit je comfortzone. En dat is eigenlijk ook het  thema van Sencity: faalvreugde. De stap... 

Melanie Esther: [01:08:32] Faalvreugde?! Wat een mooi woord! 

Sam (Revelland): [01:08:34] Ja. Dus ga falen om vreugde ook te kunnen ervaren in  wat voor stappen je maakt. En dat is juist een heel mooi perspectief. 

Melanie Esther: [01:08:41] Oh, da's dat is echt nice. 

Danique (Kuzko): [01:08:43] Ik denk dat dat wel echt heel erg mooi gezegd is, want dat  geeft je inderdaad als artiest ook de ruimte om gewoon uit te gaan proberen en daar  ook niet bang voor te zijn. Dat je niet een soort van je hele affe, veilige product een  soort van constant blijft presenteren, maar ook met de doelgroepen gaat praten en gaat  kijken: wat kunnen we uitproberen? En dan ook reflecteren wat werkt? Wat voelt goed?  En zo verder te groeien. Dat lijkt me heel nice. 

Tim (Revelland): [01:09:09] Ja, ik denk om aan te vullen. Ik denk dat die perfectie  drang bij artiesten op een podium, dat het best wel hoog is en dat de ruimte voor  experiment en falen nihiel is. Terwijl als je kijkt naar bijvoorbeeld comedians, die  hebben gewoon avonden waar ze nieuw materiaal gaan uitproberen. Waar mensen  gewoon voor een prikkie op de eerste rij zitten om ook die momenten dat iets niet werkt,  dat iemand zegmaar zes keer opnieuw moet beginnen om het te proberen, ja, dat is, ik  denk dat muzikanten en makers daar ook op die manier naar zouden kunnen kijken. Gewoon niet bang zijn om nieuwe dingen te proberen en dus dat het niet zo gelikt of  perfect gaat als je van tevoren had bedacht. 

Melanie Esther: [01:09:48] Ja. 

Vincent: [01:09:49] Jij had nog één vraag.

Melanie Esther: [01:09:50] Ja, ik ben gewoon benieuwd naar de toekomst. Hoe gaan  we ervoor zorgen dat er daadwerkelijk meer inclusiviteit, creatieve toegankelijkheid,  meer experience gemaakt kan worden? Betekent dat dat er meer trajecten zoals  Immersion Playground moeten komen? Betekent dat dat er tools moeten komen voor  artiesten? Hoe gaan we hiervoor zorgen? 

Tim (Revelland): [01:10:16] Ja, ik denk dat het heel erg gaat over het normaliseren van  wat we aan het doen zijn. Dus dit gesprek is een heel goed startpunt denk ik. Ten  minste, het startpunt is geweest, maar erover praten, het laten zien. Wat ik ook al  aangaf, het feit dat artiesten zelf bijvoorbeeld - artiesten hebben zelf zoveel controle, ze  hebben veel meer controle over zaken dan ze zelf denken. Dus bijvoorbeeld ook je  event omschrijving, het feit dat je dus een gestandaardiseerd stukje tekst daaraan kan  laten toevoegen en gewoon kan communiceren over de toegankelijkheid van je show. 

Ook mensen meeneemt in het proces hoe je komt tot wat je uiteindelijk op dat  podium neerzet, ik denk dat dat alleen al heel interessant is. En dus ook gewoon actief  bijvoorbeeld op je Instagram zetten van: yo, ik zoek mensen met diverse fysieke dan  wel zintuiglijke beperking. Ik wil graag weten hoe ik mijn show toegankelijker kan maken  voor jou. Ik denk dat ook daar - dus je enerzijds kwetsbaar en nieuwsgierig opstellen. Ik  denk dat het daar uiteindelijk mee begint. 

Melanie Esther: [01:11:19] Ja, mooi. 

Vincent: [01:11:20] Ik denk dat ik nog ook kan benoemen voor artiesten die hier nu  naar luisteren en hier iets mee willen. Op de website van Revelland, revelland.today,  staan ook allerlei video materialen en blogposts. En..

Melanie Esther: [01:11:33] Podcast. 

Vincent: [01:11:33] Er is ook een podcast waar je naar kunt luisteren, waar dingen die  we nu hebben benoemd ook veel uitgebreider aan bod komen. Waar ook de artiesten  die Tim op het begin opnoemde hebben verteld over hun ervaringen met het  samenwerken met Revelland aan het maken van hun optreden tot een ervaring. Dus check dat zeker. Ik denk dat het - ik heb er ieder geval heel veel van geleerd, van die  video's en podcasts. 

Dan tot slot, we hebben altijd als laatste vraag bij deze podcast de alien-vraag. En die  vraag, die wil ik denk ik nu heel graag aan Sam stellen. Stel je voor er land een alien op  aarde en die alien weet helemaal niets van wie wij zijn als mensheid. Die weet niets van  onze cultuur. Die heeft totaal geen context. En jij krijgt de kans om die alien kennis met  ons als mensen te laten maken door die alien mee te nemen naar een concert. Hoe zou  je die alien dan uitleggen wat een concert is? 

Sam (Revelland): [01:12:35] Damn! Oh, dit is een lastige. Oh, dan moet ik effe  nadenken hoor. Euhm ja, een concert heeft zoveel betekenissen, poeh. Maar wat dat  betekenis is, ja. Ja, Sencity ja, dat is. Als ik hem mee zou nemen naar Sencity festival,  dan zou dat eigenlijk, al - hoef ik het niet eens uit te leggen, dan kan ie het gewoon  meemaken. Het is eigenlijk wat we net ook hebben besproken: alle elementen die erin  voorkomen. Zintuigen prikkelend. Dat zou ik gewoon hem gewoon. Ja, of haar of  persoon. Alien. Ik weet niet hoe je je die moet noemen. Gewoon mee te nemen door de  ervaring eigenlijk. Je kan dit wel vertellen, maar ervaren is het belangrijkste eigenlijk. 

Vincent: [01:13:28] En als die alien dan zou vragen aan jou van waarom komen jullie  allemaal bij elkaar om deze ervaring te ervaren? Wat? 

Sam (Revelland): [01:13:35] Omdat wij gewoon een inclusief feestje willen meemaken  en dat het helaas niet vaker gebeurt. En dat we zelfs voor aliens ook inclusief kunnen  zijn. [allen lachen] 

Melanie Esther: [01:13:47] Wat zijn de beperkingen van een alien? 

Vincent: [01:13:48] Zelfs voor de alien inclusief. Dank jullie wel allemaal. Dank jullie wel  Tim en Sam van Possibilize, Revelland. Dank jullie wel Danique en Sam van Kuzko. Ik  vond het een heel interessant en leerzaam gesprek en… 

Melanie Esther: [01:14:04] Op naar heel veel bewustzijn en uitwerking.

Tim (Revelland): [01:14:07] Ja, en check het dus vooral op discoverrevelland.today en  ook op Instagram heten we discoverrevelland. 

Melanie Esther: [01:14:13] Top. En Kuzko, waar kunnen we jullie vinden?

Sam (Kuzko): [01:14:15] @wearekuzko op Instagram. [allen lachen]

Melanie Esther: [01:14:16] Top. Heel erg bedankt. 

Vincent: [01:14:18] Check! Heel erg bedankt mensen! 

Melanie Esther: [01:14:19] Supervet! 

Sam (Kuzko): [01:14:20] Jullie bedankt. 



Outro [01:14:21] 

Leuk dat je luisterde naar The Live Coaches. Ik ben Vincent de Raad en ik ben Melanie  Esther, en in deze aflevering gingen we in gesprek met Tim en Sam van Revelland en  Sam en Danique van Kuzko, over hoe je als artiest je show immersive en inclusive  maakt. 

Volg ons op Instagram via @thelivecoaches om op de hoogte te blijven van nieuwe  afleveringen, foto’s en video’s van alle voorbeelden die voorbij zijn gekomen en meer.  Alle informatie over onze coachings vind je op onze website: www.thelivecoaches.nl. 

Heel erg bedankt voor het luisteren en tot slot, heb je wat geleerd? Ben je geïnspireerd?  Vond je dit een toffe podcast? Deel deze aflevering dan met je vrienden, dan maken we  samen van elk optreden een ervaring.