[00:00] Nga:

Ja, stel je voor een achtergrond is blauw en je draagt zelf ook een blauwe outfit, dan kun je gewoon wegvallen, dan zie je alleen je gezicht zegmaar. Weet je? Dus, dan is het juist tof om iets contrasterends te dragen weet je wel? Met blauw en dat je bijvoorbeeld iets roods aantrekt. Weet je, of als heel de omgeving een beetje zwart is dat je bijvoorbeeld ook met iets kleurrijks komt. Dan kom je wel weer gewoon naar voren. Daar moet je wel heel erg rekening mee houden. En net als bijvoorbeeld met Davina Michelle bijvoorbeeld met dat HYMN-concert. De setting was helemaal donker, maar ze wilden juist dat zij ook donker ging aantrekken, maar wel met een glans in haar outfit waardoor ze toch nog een beetje eruit sprong. Dus ik heb bijvoorbeeld gekozen voor een body van lakleer want lak doet het altijd wel heel goed in het licht, dus dan valt ze niet helemaal weg. Dus ze is wel donker, maar doordat er zegmaar een glans op de outfit zit en als het licht erop kaatst, dan valt ze toch wel weer op.

[00:47] TUNE

Hey!

Ik ben Vincent de Raad en ik ben Melanie Esther en wij zijn 'The Live Coaches.' Wij coachen artiesten in het vertalen van hun unieke verhaal naar een live ervaring op het podium.

In onze podcast gaan wij in gesprek met experts van voor en achter de schermen uit de live muziekindustrie. We praten over alle verschillende onderdelen van live. In elke aflevering staat een ander element centraal. Van performance tot visuals en van styling tot licht, alles komt aan bod.

We bieden je nieuwe kennis, inzichten en meteen toepasbare tips om van jouw optreden een ervaring te maken!

Check onze insta @thelivecoaches voor foto’s en video’s van alle voorbeelden die voorbijkomen.

Ready? Let’s go!

[01:46] Vincent:

Leuk dat je luistert naar The Live Coaches. Dé podcast voor artiesten die van hun optreden een ervaring willen maken. Dit is de vijfde van tien afleveringen van dit eerste seizoen van The Live Coaches, waarin we elke aflevering een onderdeel of aspect van live bespreken met een expert van voor of achter de schermen.

Deze aflevering hebben we het over styling. Dat doen we met de one and only: Nga Ho. Nga is styliste van een hele rits aan bekende Nederlandse artiesten. Denk aan: Bizzey; Snelle, Davina Michelle, Josylvio; Sevn Alias; Kevin; Murda; Kraantje Pappie, Glennis Grace, Edsilia Rombley; Ayden en ga zo maar door. Samen met hen bepaalt ze hoe zij eruitzien in hun video’s, televisieoptredens en shows.

We hebben het onder andere over hoe je setlist je kleding kan beïnvloeden, het verschil tussen een kostuum en een outfit, kleding als showelement, kleur, de grote rol die licht en context spelen bij Gna’s kledingkeuzes, en nog heel veel meer.

[02:52] Melanie Esther:

Een tijdje geleden bekeek ik de documentaire van Snelle, ‘Zonder Jas Naar Buiten’ en bij de aftiteling zag ik bij ‘styling’ “Nga Ho” staan. Ik was superbenieuwd wie zij was en wat ze allemaal deed, dus ik ging naar haar Instagram en zag zoveel toffe outfit-foto’s van artiesten die zij had gestijld. Mijn handen gingen jeuken, dus ik stuurde een berichtje, belde een paar dagen later met haar en zodoende is zij de volgende gast in onze aflevering over styling. We zijn heel erg blij met hoe de aflevering geworden is, dus heel veel plezier met luisteren.

[03:24] Vincent:

Nga Ho, welkom bij The Live Coaches.

[03:28] Nga Ho:

Yes. Nou, thanks voor de invite.

[03:30] Vincent:

Ja, dankjewel dat je hier wilt zijn met ons. Jij bent stylist, wardrobe stylist heb ik gehoord, imago stylist. Het komt neer dat jij met artiesten kijkt naar hoe ze zich kleden. Hoe ze zich uiten in hun kleding.

Zou je wat willen vertellen over hoe jouw proces precies werkt? Dus: een artiest en jij komen in contact en jij gaat hun styling doen, zeg, voor live. Ik weet niet of dat overal hetzelfde is voor elke situatie, zou je dat kunnen beschrijven?

[04:01] Nga Ho:

Ja, in principe wel. Als een artiest mij benaderd vraag ik altijd van, “wie zie jij als jouw inspiratiebron?” want ze hebben meestal wel een favoriete artiest die ze ook tof vinden die tof gekleed is. En aan de hand daarvan ga ik samen met de artiest praten van, “nou, waar wil je naartoe? Welke stijl wil je eigenlijk aanhouden of wil je naartoe gaan?” Want sommige artiesten die hebben al wel een eigen stijl van zichzelf of die weten wel wat ze tof vinden, maar ze willen dan “next level.” En dan gaan we aan de hand van moodboards of plaatjes gaan we dan kijken wat mogelijk is.

[04:46] Vincent:

Wat houdt dat dan in, next level gaan met je styling, waar komt dat vaak op neer dan?

[04:51] Nga Ho:

Nou ja, weet je, meestal ben je al heel erg safe met je stijl. Met je huidige stijl. En op een gegeven moment willen ze gewoon wat anders uitproberen. En dan ga je toch kijken naar andere merken, brands. Of je gaat met designers – Of met ontwerpers, jonge ontwerpers, werken. Of echt met designer brands. Gewoon, dat bedoel ik met “next level”. Dan ga je de volgende stap.

[05:14] Melanie-Esther:

En hoe zou jij de rol van kleding binnen het verhaal van een artiest beschrijven? Wat is daarin het belang van kleding?

[05:23] Nga:

Ik denk wel belangrijk, want je kunt je er als artiest zijnde wel mee onderscheiden, met je hoe je eruitziet. Een goed voorbeeld was toen met Lady Gaga weet je wel? Die droeg echt hele bijzondere creaties, maar dat was ook haar manier van uiten. Maar als je bijvoorbeeld kijkt naar een Ed Sheeran, die geeft niet echt om zijn looks denk ik, maar mensen die hebben dat ook geaccepteerd van hem. Die hebben ook zoiets van: joh dat is gewoon Ed Sheeran weet je wel? Gewoon een beetje de “boy next door”.

[05:50] Melanie Esther:

Speelt kleding dan ook een minder grote rol voor Ed Sheeran, of zou je dat dan weer niet zeggen? Is het dan wel ook alsnog belangrijk hoe hij zich kleed, maar op een ander niveau dan bijvoorbeeld Lady Gaga?

[06:00] Nga:

Ik denk dat voor hem kleding niet zo heel belangrijk is. Voor hem is het echt gewoon de muziek die hij maakt. Dat is voor hem gewoon belangrijk. En zijn doelgroep of zijn fans die kijken er ook niet naar denk ik.

[06:13] Vincent:

Maar het zou wel gek zijn als ie in pak op kwam.

[06:16] Nga:

Ja, maar ik denk dat ie soms misschien nog wel – soms moet je wel natuurlijk. Je kunt niet naar een gala in een houthakkersoverhemd, of in t-shirtje komen weet je wel? Soms moet je je wel aanpassen. Dus ik denk dat het ligt aan het evenement en de gelegenheid.

[06:33] Vincent:

Is er ook een case te maken om je juist niet aan te passen op zo’n moment? Om juist op te vallen dan met je kleding?

[06:39] Melanie Esther:

Volgens mij heb ik ook wel een keer gezien dat Lewis Capaldi bij een awardshow was en dat ie gewoon letterlijk een wit shirtje droeg en daarin – en zijn persfoto’s – of hoe noem je dat? – die rode loper-foto’s die waren dan ook echt super weird en alles. En dat, ja, zorgde er wel voor dat het bijvoorbeeld ook weer viral ging. Dus, nou ja, daarin kun je jezelf natuurlijk ook weer onderscheiden en dat verhaal vertellen, lijkt me.

[06:56] Nga:

Ja, dat kan een statement zijn. Dat zie je ook met Kanye West heel vaak. Soms ziet ie er echt uit om door een ringetje te halen en soms heeft ie gewoon schijt. Dan komt ie daarheen ook in zijn “kloffie” bij wijze van spreken. Maar toch, als je goed kijkt, dan denk je wel: er is wel over nagedacht.

[07:12] Vincent:

Wat ik leuk vind aan kleding of mode in het algemeen, is dat iedereen deelneemt eraan. Je hebt geen keuze, want alles straalt iets uit. Dus, wat je ook aantrekt en of je nou er heel veel om geeft of er helemaal niks om geeft, dat zegt iets over jou. Dus je vertelt altijd een soort van je eigen verhaal – ook als persoon zegmaar überhaupt, niet eens alleen als artiest – met kleding. Weet je? Zelfs als je geen kleding aan hebt, nou, dat is ook een heel sterk verhaal zegmaar. En dat is ook mode. Arguably.

Waar we nu een beetje ook telkens op terugkomen maar wat nog niet echt expliciet is genoemd, is of je binnen je comfort zone blijft of juist niet. Hoe denk jij na over – daarover – over je comfortzone als artiest?

[08:01] Nga:

Als artiest zijnde, ik weet wel gewoon uit ervaring met mijn artiesten, die vinden het wel fijn om on stage in kleding te staan waar ze wel zich comfortabel bij voelen. Want ze willen niet denken aan kleding op het podium. Ze moeten gewoon denken aan hun repertoire.

[08:16] Vincent:

Maar is dat dan alleen maar hoe het zit, dus hoe het voelt op je lichaam? Of is dat ook hoe het eruit ziet, dat je daar comfortabel mee bent?

[08:23] Nga:

Ook hoe het eruit ziet, weet je, gewoon wat je wilt uitstralen. Weet je, dat ligt aan je nummers, aan je setlist. Ik neem aan dat artiesten – die kleden zich ook twee keer om, minimaal – bij een show. En dan kijken we naar de setlist van, oh ja, deze nummers zijn een beetje wat rustiger, dus dan kun je gewoon gaan voor een outfit die dat ook uitstraalt. En dan gaan we naar de volgende drie nummers, en dat is wat meer swingender, en dan kun je misschien daarbij weer een outfit aantrekken die wat losser zit, weet je, waar je in kunt springen en kan dansen. Daar kijken wij altijd naar. Ten minste ik met de artiest.

[09:00] Melanie Esther:

Dus setlist is eigenlijk daarin heel belangrijk?

[09:03] Nga:

Ja, zekers. Want stel je voor, je hebt bijvoorbeeld – ik zeg maar wat – een heel urban outfit aan en je gaat in een keer allemaal van die – of een hele stoere outfit – en je gaat allemaal van die rustige liedjes zingen, ballads, dan klopt het niet echt. Tenzij je dat als statement wilt neerzetten. Dus dan ga je toch meer voor een iets wat sjiekere outfit of een outfit waarvan je denkt van: ja, dit is misschien wat netter ofzo.

[09:24] Vincent:

Ga je dan ook echt met een artiest zitten met een soort van zijn repertoire erbij, of ga jij dat dan thuis bijvoorbeeld al luisteren, of zou je tegen artiesten zeggen: ga een moodboard maken van je kleding, bijna per nummer?

[09:41] Nga:

Nee, meestal zit ik al in een stadium dat ik de artiest al ken en de nummers ook al ken die zij of hij gaat neerzetten. Maar zij denken meestal van tevoren ook al na hoor. Weet je wel? Als ze een liveshow gaan geven gaan ze wel – beginnen ze met gelijk een swingend nummer, of gaan ze – weet je? Gaan ze opbouwen of wil je afbouwen? Weet je, daar kijken ze naar. En wanneer die setlist gewoon helemaal ready is, dan kijk ik ernaar samen met de artiest van okee, wat voor kleding wil je dragen? Wat voor outfits zullen we gaan doen? Gaan we voor een outfit, gaan we voor twee outfits, wil je quick-change? Want ze moeten ook nog de tijd hebben om om te kleden.

[10:24] Melanie Esther:

En hoe werkt dat nou als je artiest – want de meeste mensen die hiernaar luisteren die spelen af en toe, of die willen bijvoorbeeld echt live gaan spelen – maar wat nou als je echt gewoon nog geen idee hebt van wat jouw stijl is? Wat zijn dan de eerste stappen die je moet doen om te onderzoeken wat voor kleding je dan wilt aantrekken als je live gaat optreden?

[10:45] Nga:

Ik zou dan ten eerste kijken naar wat inspiratiebronnen. Dus kijken wat andere artiesten doen en als je denkt: oh ja, dat stijltje vind ik wel tof, dan kun je het gewoon bij jezelf uitproberen. En dan is het ook aan jou, als je on stage bent, van: okee, wil ik wel met een jasje en een t-shirt staan, of wil ik alleen met een t-shirt staan? Want sommige artiesten die zijn heel bewegelijk en dan zweet je ook sneller, en dan trek je ook heel snel dat jasje uit en dan wil je vervolgens alleen maar in een t-shirt staan. Weet je wel? Ik zeg maar wat. Dus het is ook een beetje ervaring opdoen voor jezelf. En ja, uitvogelen van: wat vind ik lekker zitten? En daarna natuurlijk ook materialen. Bepaalde kledingstoffen, want daar zweet je sneller in dan in andere materialen zegmaar.

[11:34] Vincent:

Als ik deze twee dingen koppel die we net hebben gezegd. Dus aan de ene kant die setlist die beïnvloed je kleding als artiest en aan de andere kant dat je dus bijvoorbeeld – ja, meestal trekken artiesten naarmate de set vordert kleding uit – over het algemeen: dat ze beginnen met een jasje en alles en dan uiteindelijk staan ze in een hemt helemaal te zweten.

[11:52] Nga:

Ja, bijvoorbeeld.

[11:54] Vincent:

Kan in dat opzicht kleding ook je setlist beïnvloeden? Dat je dus echt kijkt van: ja, meestal gaat je setlist wel een soort van omhoog in energie, vaak. Dus dat je uiteindelijk – je eindigt natuurlijk in een soort van grote climax, meestal denk ik. Kun je daar ook met je outfits dan… Heb je dat wel eens, dat je met artiesten dan outfits bepaald en dat je denkt van: we maken zo’n outfit dat je telkens iets uit kunt trekken, naarmate je set vordert, dat die outfit ook qua vibe een beetje anders is.

[12:22] Nga:

Ja, dat kan. Ja, dat doen we weleens. Dat is dan ook makkelijker met changen, dan hoef je niet helemaal je outfit te veranderen maar dan doe je even een jasje uit en dan heb je toch een andere outfit.

[12:33] Melanie Esther:

Ja. Dat is wel slim, want ik denk dat heel vaak artiesten toch in een full outfit denken, maar inderdaad: als je het warm hebt en je doet “dat coole jasje” uit wat hét statement piece is, en dan daaronder heb je gewoon een wit shirt wat eigenlijk verder niet zoveel zegt, ja, dan sta je het grootste deel van de show toch in een outfit die eigenlijk niet per se de outfit is die je in gedachte had omdat je dat jasje uit deed. Dat is inderdaad wel een goeie, van: ja, warmte en naarmate de show vordert, wat draag je dan als je het dus warm hebt en dingen uitdoet?

[13:05] Nga:

Ja, dus dan moet je ook zorgen dat je eronder ook gewoon wat tofs aan hebt. Weet je wel, dat je dan ook denkt van: oh ja, als ik dat jasje uit doe dan heb ik toch nog wel een tof t-shirt aan.

[13:15] Vincent:

Voordat we hier met jou hier gingen zitten, hadden wij het onder andere over het verschil tussen of je nou een kostuum aantrekt zegmaar, of een outfit. Dus een outfit zien we een beetje als iets wat je gewoon op straat ook zou kunnen dragen en een kostuum is meer iets wat je, waar je echt wel blikken mee zou krijgen op straat zegmaar. Iets wat Katy Perry of Beyoncé misschien op het podium eerder zou dragen. Of gewoon echt een soort ding wat echt specifiek is voor het podium waar je niet buiten het podium ook zou dragen als artiest.

Als artiest kun je dus een keuze maken om op het podium dingen aan te doen die je nooit normaal zou dragen op straat. Zegmaar, niet alleen omdat het niet je stijl is, maar ook omdat dat gewoon echt meer een kostuum is dan een outfit. In dat opzicht. Zijn er bepaalde dingen die jou zouden kunnen triggeren waarop jij dat zou adviseren aan een artiest? Van, misschien moet je echt “out there” gaan zijn nu op het podium.

[14:07] Nga:

Sowieso, vind ik. Weet je wel? Ik vind, als artiest zijnde ga je toch eigenlijk een andere – alter ego – van jezelf neerzetten, denk ik. De meeste artiesten zijn toch heel anders off-stage dan on-stage. Weet je? Dus ik zou gewoon als je on-stage, ga gewoon lekker uitpakken. En als je off-stage bent dan kun je gewoon lekker jezelf zijn en dan trek je aan – whatever, waar je zin in hebt – maar on-stage vind ik het wel belangrijk dat je wel gewoon je als artiest-zijnde mag presenteren.

[14:35] Vincent:

En dat uitpakken, hoe pak je dat dan aan? Want dan kun je niet meer uitgaan van je eigen smaak in “normale” kleding.

[14:43] Nga:

Bij sommige artiesten die ik aankleed, die willen gewoon echt dat kostuums worden gemaakt op het podium. Voor een echte show. Want dan heb je gewoon iets wat ook echt gewoon, wat niemand heeft. En dan heb je ook echt een show outfit.

[14:54] Melanie Esther:

Heb je daar een voorbeeld van? Van iemand die voornamelijk kostuums draagt die jij kleed?

[15:02] Nga:

Ja, met de Ladies of Soul ofzo, dan laten we altijd wel outfits maken. Wat ook een beetje past met de andere ladies zegmaar. Weet je, als we voor het thema “goud” gaan, dan laten we allemaal gewoon outfits in het goud maken, weet je? Maar dan ieder zijn eigen persoonlijkheid erin verwerkt. Weet je, dat je niet gewoon als een meidengroepje daar op het podium staat, maar dat iedereen wel zijn eigen persoonlijkheid behoudt, maar dat je wel ziet: oh, er zit wel een lijn in die outfits.

En voor Davina Michelle bijvoorbeeld laatst heb ik ook outfits laten maken voor een show die heel belangrijk is. Dan ga ik niet haar in een random outfit laten staan weet je? Als het iets heel belangrijks is dan zeg ik wel van: ja, je kunt beter gewoon iets laten maken wat heel tof is, wat “outstanding” is, om iets neer te zetten, dan een standaard outfitje die je gewoon vindt in elke winkel.

[15:57] Vincent:

Was dat op Eurovision, haar optreden?

[16:01] Nga:

Ja, daar hadden we ook een outfit laten maken. Maar voor een concert zegmaar, of voor een show die deze week – volgens mij morgen komt ie uit – dat was na Eurovision met HYMN, een samenwerking met HYMN, daar hebben we ook outfits voor laten maken voor haar.

[16:17] Vincent:

Kun je… Zou je die show op Eurovision, die hebben denk ik heel veel mensen gezien. Dus daar hebben denk ik de meeste luisteraars wel een beeld bij. Anders kun je hem opzoeken op Youtube.  Maar zou je kunnen vertellen hoe dat proces ging in het vinden van de juiste outfit voor dat optreden?

[16:35] Nga:

Jahoor. Nou, volgens mij is er eerst met de creative director, of met de art director, of met de eindredacteur, die hebben een bepaald thema in hun hoofd, in dit geval was dat water. En toen hebben Michelle en haar team, hebben een nummer geschreven. Wat te maken heeft met water. En de creative director van Eurovision was Diek Pothoven. En hij ging over de over-all looks van heel Eurovision zegmaar, of van de, ja, interval acts eigenlijk en de dansers.

Omdat ik de vaste styliste ben van Davina Michelle werd ik wel betrokken van, ja, vanaf het begin van het proces van het maken van de outfits. Omdat ik weet wat zij tof vindt, wat bij haar past. En daar ondersteun ik haar in. Hij ging zegmaar haar outfit ook maken. MARTAN, dat is zijn merk, of zijn label. En dat doet hij samen met zijn collega Douwe (de Boer). Nou en toen hebben zij samen een moodboard gemaakt en die hebben ze gepresenteerd aan Michelle en aan mij. En dat vonden wij allemaal gewoon nice. En aan de hand daarvan zijn ze verdergegaan. Het was echt een heel… het duurde ook heel lang hoor het maken van haar outfit. Dat is echt niet binnen een paar dagen gebeurd. Dat heeft echt wel gewoon – ik denk wel, omdat de Corona ertussen kwam, uiteindelijk twee jaar ofzo, denk ik… ja.   

[17:56] Melanie Esther:

Wow.

[17:57] Vincent:

Wauw. Waren er veel verschillende outfits of looks die voorbij zijn gekomen in dat proces?

[18:03] Nga:

Nee, hij had gewoon een look voor ogen en ook geschetst en een moodboard gemaakt en met wat voor materialen hij ging werken. Want haar rok is helemaal gemaakt van een soort schelpjes, en die hebben ze allemaal moeten, een voor een allemaal aan elkaar gemaakt en geperforeerd en gelaserd, weet ik veel, ja dat is echt een heel proces.

En daarna hebben we allemaal die fittings natuurlijk. Je hebt niet één fitting, je hebt echt wel, we hebben wel drie of vier fittings gehad. En ook gewoon op het podium mee moeten testen van: als ze met haar hand de microfoon vasthoudt, zit het wel goed? En kan ze erin dansen? En dan zijn ook allemaal van die aanpassingen daaraan gemaakt. Ja, je moet echt heel veel naar kijken hoor. Je kan er niet zomaar vanuit gaan van, “okee, ik ga deze outfit maken en dit wordt het.” Nee, daarna is het zegmaar gewoon: kan ze erin bewegen? Zit er in de broek stretch? Zit er in de top ook een beetje bewegingsvrijheid? Ja, dat kost heel veel tijd.

[19:03] Vincent:

Dit is dus echt een voorbeeld van een kostuum in plaats van een outfit. Die echt het verhaal ook verteld van de show die je aan het geven bent. Helemaal op het thema. Maar dat kun je dus als artiest zonder een heel team, zou je het ook zo kunnen aanpakken denk ik. Ik moet denken aan Naaz, die samen met opkomende modeontwerpers van het AMFI in Amsterdam dat ze ging samenwerken met hen. En dat ze dan gingen zitten om te kijken naar kleding. Maar het is misschien niet zo vanzelfsprekend om dat te doen. Maar misschien wel een heel groot statement. Zeker, juist… Kijk, bij Davina Michelle verwacht je het misschien een beetje op Eurosovision, dat ze ergens mee komt, maar ik kan me ook voorstellen dat als je een artiest bent waar mensen dat niet verwachten, dat je des te grotere impact maakt als je opeens wel in zoiets komt.

[19:50] Nga:

Ja, ik denk dat het wel gewoon het versterkt. Weet je wel? Gewoon wel alles op het podium denk ik. Als je gewoon ook je visuals, het licht, alles erop aanpast, dan moet de kleding ook – of de outfit – ook gewoon wel nice zijn denk ik. Dan is het wel een geheel.

[20:09] Melanie Esther:

Ik had laatst een artiest ontdekt, Griff. En zij doet dus altijd – zij maakt zegmaar haar eigen outfits. En dat laat ze dan ook zien op Instagram, hoe ze dan zelf die outfit heeft gemaakt of aan elkaar heeft geregen, of whatever. En dat zie je dan weer terug in de show en zij heeft bijvoorbeeld ook, haar haar is altijd een soort van hele lange staart en dan – met allemaal elastiekjes zodat je van die bolletjes zegmaar krijgt. Toen ik haar ontdekte – dat kwam door een awardshow – nou, uiteindelijk zag ik het op Instagram en in haar clip, dus zoiets, als je natuurlijk haar ook in dat imago beeld ziet, dan kan het natuurlijk ook heel vaak voor herkenbaarheid zorgen.

[20:47] Nga:

Ja, ja klopt.

[20:48] Melanie Esther:

Zijn er ook artiesten die vaak een soort van hetzelfde dragen om die herkenbaarheid neer te zetten?

[20:56] Nga:

Jawel. Ik denk het wel. Weet je wel, bijvoorbeeld, dus Michelle, ja, die werkt nu ook heel veel met dat lange haar van haar. Dat is ook een beetje nu een soort van lookje geworden. Mensen herkennen haar wel van: oh ja, dat is Michelle. Ik denk wel gewoon, als je als artiest zijnde… De meeste artiesten beginnen ook gewoon altijd met een beetje zelf uitvogelen van wat vind ik tof, wat vind ik niet tof? Weet je, ik ga gewoon mijn eigen styling doen. Dat prima, das alleen maar goed, want dan ga je alleen maar beter weten wat goed bij jou past weet je wel? Dat je niet helemaal afhankelijk wordt van een stylist. Het is juist leuk om ermee bezig te zijn zelf.

[21:39] Melanie Esther:

Ik ben wel heel benieuwd hoe je dat met Snelle eigenlijk hebt gedaan. Want die is natuurlijk ook op een punt gekomen in zijn carrière waarin het heel goed ging en heel snel ging en hij waarschijnlijk ook meer geld had om te besteden aan zijn outfits, maar het is toch ook weer een artiest die heel erg die “buurjongen-vibe” heeft. Hoe heb jij daarin met imago en dus kleding gespeeld?

[21:59] Nga:

Ik kwam eigenlijk bij Snelle terecht toen hij een beetje… Ja, hij was ook altijd een beetje gewoon, denk ik, aan het uitvogelen voor zichzelf: wat vind ik tof? Wat vind ik niet tof? Maar op een gegeven moment ging hij bijvoorbeeld The Voice doen – The Voice Kids – en dan is het toch wel fijn om met iemand samen te werken die snapt wat je tof vindt en die ook weet wat werkt op tv en wat licht doet. En zo ben ik eigenlijk bij Snelle terechtgekomen. Ik kijk altijd heel erg naar de artiest van, wat wil hij of zij uitstralen? En wat vind je tof en wat vind je niet tof? En hoe kunnen we ervoor zorgen dat je toch een beetje anders eruit ziet dan wat je gewoon normaal thuis aantrekt. Weet je? Hoe je je kunt onderscheiden als artiest zijnde.

[22:42] Melanie Esther:

Ja, want ik had jou natuurlijk gevonden doordat ik jouw naam zag bij de aftiteling van Snelle zijn docu. Zag ik styling staan, dacht ik: hey wat leuk. Zit daar dan dus ook een verschil in? Want Vincent en ik hadden het daar in de voorbereiding van deze podcast – ook best wel veel over van: wat is nou het verschil tussen, inderdaad, op het podium zijn of dus bijvoorbeeld in Snelle zijn geval, bij The Voice, bij opnames voor tv, óf dus bijvoorbeeld zo’n docu die op is genomen? Kijk je dan dus ook naar okee, wat voor kleding kunnen we dan neerzetten wat wat meer, ja, huiselijker is ofzo? Ja, hoe zeg je dat?

[23:15] Nga:

Ja, ja, zekers. Bij die docu helemaal. Hij moest wel gewoon een beetje dicht bij zichzelf blijven. Dus dan kreeg ik van de regisseur te horen van, ja, we gaan nu thuis bij hem opnemen en het is een heel witte ruimte dus ik zie dit en dit voor me. Weet je? Dus je houdt ook rekening met een regisseur of een eindredacteur. Wat zij willen. At the end is het wel natuurlijk Snelle die het aantrekt en hij trekt gewoon aan wat hij wil. Tuurlijk houdt hij er wel een beetje rekening mee wat een regisseur wil, maar hij denkt toch van, “dat voel ik niet wat zij zeggen. Ik trek gewoon aan wat ik voel.” “Het gaat toch om mij, weet je, het is toch mijn docu.” Weet je wel? Dus dan zag je hem ook heel vaak in, weet je, gewoon een wit t-shirt en een chino rondlopen. En hij had ook heel vaak dat geruite jasje aan bijvoorbeeld. Weet je wel? Dat theedoek.

[24:03] Melanie Esther:

Ja, theedoek noemen ze het. [Iedereen lacht]

[24:04] Nga:

Ja, dat was ook een beetje, zegmaar een soort van, ja, een jasje wat heel vaak terugkwam. Dat werd ook gewoon een beetje een ding.

[24:13] Melanie Esther:

Maar eigenlijk dus zelfs inderdaad dat theedoek-jasje, kijk op onze Instagram zal je er wel effe een foto van zien. Dat is eigenlijk ook best wel huiselijk en inderdaad “grounded” als je het zo bekijkt.

[24:25] Nga:

Ja, en het deed hem denken aan de tijd dat ie vroeger gewoon bij zijn ouders…

[24:29] Melanie Esther:

Ja, wat leuk.

[24:30] Nga:

Weet je wel? Bij zijn ouders was. Dus daarom hadden we ook daarvoor gekozen.

[24:33] Melanie Esther:

Wat leuk, ja, dat besef ik me nu pas, wat tof. Dus zo is inderdaad echt alles een verhaal.

[24:39] Nga:

Ja, weet je, er wordt wel vaak over nagedacht eigenlijk.

[24:41] Vincent:

Ik kan me best voorstellen dat heel veel artiesten die nu luisteren denken: maar als ik wil dat het huiselijk voelt en als mij, dan trek ik toch gewoon wat ik normaal thuis aan heb aan in die docu en dan voelt het toch ook zo? Maar wat is dan het verschil, of waarom dan toch dat echt stylen?

[24:55] Nga:

Ja, misschien dat je toch met kleur kunt werken. Zelf kies je altijd voor safe kleuren, zoals je net al in het begin zei, zwart, heel veel mensen kiezen voor donker. Maar dat kan op beeld gewoon heel saai overkomen. En dan kies je toch voor, als je toch… ja, in die docu hebben we ook heel veel voor lichte kleuren gekozen. Dan spring je er toch een beetje wat meer naar voren uit.

[25:17] Vincent:

Gaat dat effect ook dan zitten in hoe het voelt? Zegmaar, ik kan me voorstellen dat als je altijd donker aan hebt in die docu, dat het dan zwaarder voelt, of emotioneel zwaarder voelt, dan als je lichte kleuren aan hebt. Is dat ook iets waar jullie het over hebben gehad?

[25:30] Nga:

Jawel. Er was een moment volgens mij ook in die docu, was volgens mij bij hem thuis, en toen moest ie wel volgens mij een donkere hoodie aan, een zwarte hoodie, toen ie werd geïnterviewd. En dat was ook wat zwaarder stukje volgens mij, dacht ik.

[25:44] Melanie Esther:

Mooi, wat interessant.

[25:46] Vincent:

Jij had het net, toen we over Snelle begonnen te praten, heel snel even over het effect van licht en hoe je rekening houdt met licht in kleding. Kun je daar wat over vertellen, hoe houd jij rekening met lichten in een televisiestudio of op een podium als je artiesten kleed.

[26:02] Nga:

Een heel goed voorbeeld van wat ik laatst heb meegemaakt ook weer, je moet gewoon ervoor zorgen dat een artiest niet wegvalt met de achtergrond.

[26:10] Vincent:

Hoe kan dat gebeuren?

[26:12] Nga:

Ja, stel je voor een achtergrond is blauw en je draagt zelf ook een blauwe outfit, dan kan je gewoon wegvallen, dan zie je alleen je gezicht zegmaar. Dus dan is het juist tof om iets contrasterends te dragen. Met blauw dat je bijvoorbeeld iets roods aantrekt. Of als heel de omgeving een beetje zwart is, dat je bijvoorbeeld ook met iets kleurrijks komt. Dan kom je wel weer gewoon naar voren.

En laatst ook met Eurovision met Edsilia Rombley, hadden we voor de finale outfit – we hadden een blauwe jurk toen der tijd, maar dat was eigenlijk heel donkerblauw. En toen pas met de repetities kwamen we erachter, toen ze het aantrok en ze stond naast Chantal, dat ze gewoon helemaal wegviel. En toen hebben we gewoon in drie dagen tijd een heel nieuwe outfit laten maken voor haar, wat lichter was en wat meer… ja, dat was echt nog een race tegen de klok. Maar anders viel ze gewoon weg, ook in de green room, die was ook helemaal blauw. Weet je, ze was gewoon echt, haar outfit was gewoon de achtergrond. Maar daar kom je dan pas achter. Dus je moet eigenlijk van tevoren ook weten wat voor soort kleuren…

[27:11] Melanie Esther:

Wat is de setting, ja.

[27:13] Nga:

Ja. De setting, de visuals, het licht, wat voor licht gaan ze gebruiken? Maar ja, je weet het maar nooit, soms is het weer juist wel heel mooi, maar het ligt er ook aan naast wie je staat. Als je alleen staat dan is het niet zo’n probleem, maar als je naast andere mensen staat dan is het wel een ding. Maar Chantal bijvoorbeeld stond in het goud. En dan sta je daar weer in het donkerblauw, ze viel helemaal weg. Dus ja daar moet je wel heel erg rekening mee houden.

Net als bijvoorbeeld met Davina Michelle, het HYMN-concert wilde ze juist dat ze – het was helemaal, hoe zeg je dat? – De setting was helemaal donker, maar ze wilden juist dat zij ook donker ging aantrekken, maar wel met een glans in haar outfit waardoor ze toch nog een beetje eruit sprong. Dus ik heb bijvoorbeeld gekozen voor een body van lakleer, want lak doet het altijd wel heel goed in het licht, dus dan valt ze niet helemaal weg. Dus ze is wel donker maar doordat er zegmaar een glans op de outfit zit en als het licht erop kaatst dan valt ze toch wel weer op.

[28:10] Melanie Esther:

Dat laat ook heel erg zien, naarmate de podcast die we opnemen, dat álles met elkaar te maken heeft en dat je zegt het licht, veel verschillende lichten, ja, dan wil je misschien een outfit die wat rustiger is inderdaad. Maar, dan kun je misschien wel weer veel bewegen, of juist weer minder. Alles is zo, ja, tot een cirkel met elkaar gemaakt, dat is echt heel, ja, interessant om achter te komen ook.

[28:30] Nga:

Ja ja ja, we moeten echt met elkaar samenwerken allemaal. Ook tijdens die show, dan sta ik gewoon te kijken naar of het licht wel goed op haar gezicht valt. Waar als je toplicht gebruikt bij vrouwen, weet je, die krijgen altijd wallen dan. Het maakt je er echt niet mooier op. Toplicht, weet je wel, moet je eigenlijk zorgen dat je licht van voren krijgt. Daar moet je rekening mee houden. Je moet rekening houden met… Ja, weet je, dus dan geef je ook aan aan die lichtmannen van, “yo, het licht, das niet mooi, kun je dat aanpassen? Of kun je misschien dat reflectiescherm gebruiken?” Weet je wel? Dat is heel belangrijk.

[29:04] Vincent:

Het is al een paar keer teruggekomen in dit gesprek hoe belangrijk het is ook wat je aantrekt ten opzichte van de mensen om je heen. Of, van de andere kant bekeken, wat de mensen om je heen aanhebben. Als band bijvoorbeeld beïnvloed je allemaal elkaar ook in het totaalplaatje. Dus dan heb je een totaalplaatje en iedere afzonderlijke is ook een plaatje. Of als je met dansers werkt heeft dat heel veel invloed. Hoe denk jij na over, ja, als er meerdere mensen op het podium staan, zeg, neem even het voorbeeld van een band, als jij een band zou stylen, hoe zou je dan beginnen met nadenken daarover? Of welke vragen zou je hen stellen? Of hoe zou jij hen uitnodigen om daarover na te gaan denken?

[29:47] Nga:

Ja, meestal, een band, die hebben altijd ook wel iemand die op de voorgrond staat toch? Een zanger of een zangeres. En dan is het de vraag van, willen jullie dat de zanger of zangeres eruit gaat springen, of willen jullie allemaal gewoon gelijkwaardig eruitzien? Een goed voorbeeld is bijvoorbeeld Bruno Mars. Die is altijd samen met zijn band, maar ze hebben altijd dezelfde outfits aan. En daar hebben ze gewoon blijkbaar voor gekozen denk ik. Want je hebt ook heel vaak artiesten die willen dat hun band gewoon zwart aantrekt en dat zij gewoon eruit springen.

Ik heb ook wel eens een band aangekleed en hun vibe was ook een jaren 50, jaren 60, weet je? Allemaal gewoon pakken. En ook de zanger die droeg ook een pak. De gitarist, de bassist, de drummer, gingen allemaal een beetje in diezelfde soort stijl. En dan ook dezelfde kleuren. Ja, daar kijk ik altijd naar, of bespreek ik altijd eerst met de artiest van: wat willen jullie uitstralen? Willen jullie allemaal individuele looks hebben dat jullie ook eigenlijk een soort van artiest zelf zijn, of wilt uitstralen. Of wil je gewoon dat de leadzanger of de leadzangeres eruit springt.

[30:59] Vincent:

Als ik het nu opsom, dan heb je dus; Je hebt de optie om een ander soort outfit aan te hebben als frontpersoon dan de band, je hebt kleuren die je kunt aanpassen, wat zijn al je opties om daarin te differentiëren tussen elkaar? Wat zijn de verschillende dingen waarin je kunt spelen?

[31:17] Nga:   

Ja, persoonlijkheden. Weet je, de ene vindt het lekker; Weet je, als een drummer krijg ik heel vaak te horen van: ja, ik wil niet iets langs aantrekken, ik wil gewoon dat ik mijn armen vrij – weet je wel – lekker vrij kan bewegen. Dus die gaan meestal voor een t-shirt ofzo, of hooguit misschien een giletje eroverheen als het wat netter moet. En een gitarist bijvoorbeeld of een bassist, die kunnen gewoon wat meer aan weet je wel?  Ligt er ook aan wat zij fijn vinden. Gaan ze veel bewegen of gaan ze niet veel bewegen? Ga ik veel zweten denk je, of ga ik niet veel zweten?

En dan gewoon qua persoonlijkheid, de een is wat hipper dan de ander, weet je wel? Die durft wat meer aan dan een ander. Zegmaar ook de gitarist van Davina Michelle bijvoorbeeld, das ook best wel een hippe jongen en die draagt altijd echt toffe kleding. Die past zich wel aan Michelle aan, die doet het op zijn manier. Je ziet altijd wel van, oh, hij is echt wel hip. Terwijl de anderen die hebben zoiets van, ja, maakt niet uit, weet je wel?

[32:14] Melanie Esther:

Stijl jij hen dan ook of doen zij dat dan zelf?

[32:17] Nga:

Soms wel. Als het echt van die belangrijke gelegenheden zijn dan krijg ik wel de aanvraag of ik hen ook wil aankleden. En ze nemen ook heel vaak zelf outfits mee hoor. Weet je, dan maken we gewoon een combinatie van mijn, wat ik heb meegenomen en wat zij hebben meegenomen.

[32:32] Vincent:

Hoe maak je dan bijvoorbeeld de keuze om te zeggen: de band is allemaal gelijk aan elkaar of je wilt echt karakters laten overkomen in een band? Hoe maak je die keuze?

[32:41] Nga:

Nou, dat ligt gewoon aan hoe zij naar voren willen komen weet je wel? Als bijvoorbeeld, ik zeg maar wat, bij de Ladies of Soul heb je ook een band. En die moesten dan, ik zeg maar wat, als het thema goud was, dan wilden ze ook gewoon dat de band een beetje gekleed was in een goud thema. Maar dan combineer je het bijvoorbeeld met zwart. Weet je, dan is het zwart-goud. Maar ja, niet iedereen wil zegmaar… En dan wil bijvoorbeeld de baas, zegmaar. Die wil dan van: ja, ik wil gewoon dat ze allemaal hoedjes gaan dragen. Maar ja, niet iedereen wil hoedjes. Snap je? Dus dan wordt dat ook weer een confrontatie met de band. Van: yo, wie wil er hoedjes, wie wil er geen hoedjes? Snap je? En dan is het op een gegeven moment: ja, er moet wel een beetje glitter in. Ja, niet iedereen wil glitter, weet je wel? Dus wie gaat er glitter aantrekken en wie niet?

En ook laatst bij de show van Davina Michelle was ook een brass band. En die moesten allemaal in het zwart gekleed worden. Allemaal zwarte hoodies, zwarte broeken, en ook allemaal zo’n bandana. Maar dan mochten ze zelf een beetje kijken van, wilden ze het op hun hoofd? Of wilden ze het omgewikkeld op hun bovenarm? Weet je wel? Dat mocht je dan zelf… En dan keek ik gewoon als eindverantwoordelijke van okee, het past wel of het past niet.

[33:50] Vincent:

Heeft dat ook te maken met dat, dat je echt je kleding moet “ownen” als het ware, dat je het zegmaar – je kunt de kleding aantrekken en dan zien aan iemand dat die zich niet comfortabel daarin voelt en als iemand dan heel comfortabel is dan draagt die het anders als het ware. Is dat een factor waar jij over nadenkt?

[34:04] Nga:

Ja, sowieso! Ja, dat zie je ook. Jawel, tuurlijk.

[34:09] Vincent:

Wij hebben een artikel gevonden dat heet “De Kracht van Kleding op het Podium” door Saskia Ebeli. En zij heeft voor dat artikel allemaal interviews gedaan met artiesten van Into The Great Wide Open. Het festival. In 2015. En daar heb ik een aantal quotes uit opgeschreven die ik wel langs wil lopen met jou, en ik ben wel benieuwd of je het ermee eens bent, of dat je dat meemaakt, of hoe je daar tegenaan kijkt.

En een van die quotes is van de drummer van My Baby en die zei: “Ik heb ook een Peruviaanse jas aan waar ik niet echt mee kan drummen want dan blijven mijn stokjes in mijn mouwen hangen. Dus die jas trek in dan meteen weer uit. Dat is puur een showelement.” Komt dat vaak voor, dat je kleding echt als showelement gebruikt?

[34:57] Nga:

Ja. Dat heb ik heel vaak, weet je, bijvoorbeeld bij een band, dan moeten ze eerst een net jasje aan maar dan zeggen ze, “ja, ik trek het toch uit na twee nummers hoor.” Weet je wel? Maar dan hebben ze het wel gewoon in het begin aan voor de show en dan daarna dan trekken ze het uit.

[35:10] Vincent:

Waarom moet het dan toch in die eerste twee nummers wel aan?

[35:12] Nga:

Wanneer je een show opent dan verwacht je toch als publiek zijnde iets ofzo. Weet je wel? Iets spectaculairs. Je hebt toch een bepaald beeld. En dan snappen ze heus wel – het publiek – als je naarmate de nummers vorderen dat je het dan toch wat warmer krijgt en dat je toch even dat jasje uittrekt. Dan maakt het niet meer uit. Snap je? Dat doe je zelf ook als iemand, als je in het publiek staat. Dan heb je ook misschien in het begin je jas aan omdat je het koud hebt, maar dan ga je heel veel bewegen, springen en dansen en dan trek je het ook uit.

[35:39] Vincent:

Ik moet nu ook denken, nu we het hierover hebben, dat; vaak hebben zalen een deal dat de persfotografen de eerste twee nummers foto’s mogen maken en daarna dat ze weggaan. Dus ik kan me voorstellen dat dat ook voor artiesten een afweging kan zijn.

[35:51] Nga:

Ja, dat klopt, dat is ook zo. Dat is heel vaak zo eigenlijk. Negen van de tien keer. Was ook bij Eurovision weet je wel? Wij maakten toen ook een foto van de outfits van de presentatoren en die hebben wij gelijk, weet je, gezorgd dat alles heel mooi eruitzag en dat werd de persfoto, die kwam naar buiten.

[36:08] Vincent:

Ja, grote poppodia die hebben ook vaak een huisfotograaf en dan staan er al foto’s van het, van de show in de, het facebook event voordat de show is afgelopen. En die maken ze dan tijdens die eerste liedjes. Dan kun je meteen al terugkijken op de weg naar huis.

[36:22] Melanie Esther:

Grappig.

[36:23] Vincent:

En dat zijn trouwens dan denk ik toch ook een beetje de beelden die blijven hangen; zijn vaak toch de foto’s die dan weer… Dus dan zie je dan misschien toch die volledige outfit ook weer. Is dat dan toch wat blijft hangen ondanks dat je hem maar twee nummers aanhad.

[36:33] Nga:

Ja. Ja, sowieso, ja.

[36:35] Vincent:

Dit is al een beetje voorbijgekomen op het begin, maar Cato, dat is de zangeres van My Baby, die zei, “Je moet blijven evolueren” over je kleding dan, “net als in je muziek. Het moet ergens heen gaan.”

[36:47] Nga:

Ja. Klopt. Dat is echt zo. Je kunt niet blijven… een stijltje weet je, of comfortabel zijn met een bepaald stijltje. Je moet wel steeds weer gewoon, weet je wel, wat ik zeg, next level, weet je wel? Dus eigenlijk om het half jaar weer evalueren van yo, dit heb je het afgelopen half jaar uitgeprobeerd qua looks, wat zullen we nu gaan doen? Zullen we andere brands gaan gebruiken? Wil je nu toch wat – ik zeg maar wat – bij een vrouw wat sexy’er, of wat minder sexy. Je moet gewoon constant… Ja, je kan niet comfy blijven of in diezelfde look blijven hangen denk ik zelf.

[37:22] Melanie Esther:

Ja, mooi. Ik vind een heel goed voorbeeld in Nederland daarvoor Son Mieux, de band Son Mieux. Ik heb hen gezien in 2018 en toen was het best wel een, ja, een los groepje, zegmaar losse individuele personen, wat jij zei. En nu, ja, ze hebben een soort van nieuwe wind over hun styling heen… Er is een nieuwe wind over hun styling heengewaaid en je ziet gewoon dat het een plaatje is nu. Ook als je kijkt naar die persfoto’s, het klopt gewoon zegmaar. En, nou ja, dat is denk ik ook de kracht van styling, dat je dan opeens een geheel wordt in plaats van losse individuele personen.

[37:57] Nga:

Ja, ja precies.

[38:00] Vincent:

Ik ben nu eigenlijk wel benieuwd of, met het publiek van de podcast in acht nemende, dus artiesten die we op een hele nieuwe manier willen laten nadenken over styling, of misschien nieuwe inzichten willen geven in hoe ze zichzelf kunnen kleden. Zijn er dingen waar we het nu nog niet over hebben gehad of dingen die we al wel hebben gehad maar dat je denkt: dit is echt belangrijk om nog een keer aan te stippen, waarvan jij zou zeggen van: als je een ding met je styling wilt gaan doen ofzo, let hierop.

[38:29] Nga:

Ik zou gewoon het advies geven, weet je, aan opkomende artiesten van: denk heel goed na hoe jij je wilt presenteren. Dus ga lekker gewoon spelen met outfits, of ga lekker inspiratie opdoen, of kijk naar bepaalde artiesten waar je naar opkijkt. Wat dragen zij? Hoe pakken ze het aan? Zodat je erin kunt groeien en dat je ook op een gegeven moment weet wat je aan wilt trekken op het podium.

[39:00] Vincent:

Hier kan ik nog wel op inhaken. Je had het in de Renee en Onnick podcast ook heel even over kleding bij winkels halen en terugsturen en terugbrengen. En dealtjes maken. Nou, de meeste bands of jonge popartiesten die ik ken die hebben echt nul budget. Hoe zou jij er in dat geval mee omgaan? Stel je voor je hebt geen budget, maar je wilt echt wel toffe dingen met je outfits gaan doen, en je hebt een aantal shows staan. Hoe zou je dan omgaan met die outfit fiksen zonder dat je alles, ja, moet kopen zegmaar. Of juist, misschien zou je ze wel kopen, ik ben benieuwd hoe je daarover nadenkt.

[39:37] Nga:

Ik denk, je kunt ook gewoon bestaande outfits een beetje customizen. Je kunt van die toffe pads kopen, studjes, of gewoon twee kledingstukken aan elkaar naaien. Ik zeg maar wat. Ik denk dat je gewoon iemand moet hebben die heel handig is en die gewoon een beetje outfits in elkaar kan zetten.

[39:55] Melanie Esther:

Nou ja, bijvoorbeeld waar ik ook aan moet denken, Aminé die heeft “tour pants”. Die heeft gewoon een broek, en dat was eerst gewoon een broek, maar dan had ie van die patches voor elk optreden wat hij deed, en dan mocht een fan daar bijvoorbeeld “Amsterdam” opschrijven. En dat naaiden ze dan zegmaar eraan. En dan had hij dus een pants van zijn tour. En dat is een concept waarbij je dus eigenlijk altijd dezelfde broek juist aanhebt. En dan was het ding ook van, “oh, wie mag uit het publiek dat dan er op schrijven zegmaar.

[40:20] Nga:

Ja, ja superleuk. Ja dat is gewoon een heel leuk idee. Ja, dat kan ook. Of tenzij, als jij gewoon een bepaalde stijl wilt hebben, weet je, met social media dan kan je gewoon tegenwoord jezelf heel goed profileren weet je wel? Als je gewoon laat zien dat je het gewoon te gek vindt om je bezig te houden met fashion, dan op een gegeven moment dan gaan merken jou zelf misschien benaderen. Van, “yo, misschien kunnen we jou sponsoren, weet je wel, kun je een soort sponsordeals eruit halen. Maar dan moeten ze natuurlijk ook wel wat terug voor hebben. Dus zij willen dan wel getagt worden, of weet je wel, dat je wel mooie content maakt. Ja, of als je gewoon veel kleding koopt bij een winkel, misschien kun je een deal sluiten met die winkel. Weet je, als ik een showtje ga doen, kan je mij dan sponsoren?

[41:06] Vincent:

Ja, want jij had het erover dat jij juist deals had met winkels en niet per se met modemerken zelf.

[41:12] Nga:

Ja, klopt ja. Ik leen heel veel bij winkels, maar dat komt omdat mijn klanten die kopen ook heel veel bij die winkels en dan op een gegeven moment dan kun je een soort win win situatie maken. Dan hebben die winkels ook zoiets, okee, stel je koopt twee outfits, dan mag je wel een outfit lenen. Weet je wel? Mits het wel natuurlijk heelhuids terugkomt, gebeurt dat niet dan moet je dat gewoon betalen.

[41:31] Vincent:

En zijn winkels dan makkelijker dan modemerken om een dealtje mee te sluiten?

[41:37] Nga:

Ja, ligt er gewoon aan, ja, modemerken die kijken gewoon echt naar of jij of zij zegmaar bij het merk past. Terwijl je naar een winkel gaat en je vindt dat merk gewoon tof en ook al vindt dat merk jou niet passen, dan koop je het gewoon. Snap je? Dus ik denk dat het uiteindelijk misschien makkelijker is om een winkel te benaderen dan een merk. Tenzij je het merk op een gegeven moment heel vaak gaat aantrekken zodat dat merk ook gaat zien van hey, je draagt wel heel vaak ons merk. Dan kan je het wel benaderen.

[42:03] Melanie Esther:

Ja dat is ook wel weer slim. Van de kracht van herhaling en social media dat je juist die – als je steeds een bepaald merk draagt, dat je dat gewoon gaat taggen en op die manier, ja…

[42:13] Nga:

Ja, dan word je op een gegeven moment wel opgemerkt. Dan kijken zij ook van, hey, die persoon die vindt ons merk wel tof.

[42:18] Vincent:

Ik kan me ook nog wel voorstellen dat als jij zegmaar bekend gaat staan om iets onder jouw eigen niche publiek en zij gaan allemaal dat merk kopen, dat jij dan ook naar dat merk kunt sturen van, “hey, dit is een foto van mijn publiek de afgelopen vier shows, kijk hoeveel mensen dit aan hebben, zou je mij willen sponsoren, want volgens mij ben ik reclame voor jullie aan het maken.”

[42:39] Nga:

Ja, ja dat zou ook kunnen. Dat kan ook. Ik weet wel dat heel veel merken, die zijn tegenwoordig niet zo heel happig hoor. Het is best wel moeilijker dan vroeger. Maar als je gewoon een groot bereik hebt, weet je, je hebt heel grote following en ze vinden jou gewoon tof, dan staat er altijd wel een deurtje open.

[42:54] Vincent:

Ik ga langzaam richting het einde van het gesprek toewerken en voordat we bij het einde komen heb ik nog de “alien-vraag” die ik dit seizoen aan elke gast stel. Is niet per se over styling of mode, maar ik ben wel heel benieuwd hoe jij hierover nadenkt. De vraag gaat als volgt. Stel je voor er land een alien op aarde en die alien die weet helemaal niks van onze cultuur en hoe we met elkaar omgaan en onze rituelen af. En jij krijgt de kans om die alien mee te nemen naar een concert en dat is jouw manier om die alien te leren over wie wij zijn en wat wij doen. Hoe zou je die alien dan uitleggen wat een concert is?

[43:32] Nga:

Okee. Ik denk dat ie gewoon moet; dat ie het gewoon moet beleven. Het is gewoon een soort belevenis ofzo. Denk ik. Ja, je houdt van een bepaalde muziekstroom denk ik, of je vindt die artiest heel tof, en je wilt toch een beetje dichter bij die… Ja, je wilt die belevenis, je wilt voelen hoe hij in het echt een showtje geeft. Weet je wel? Je moet voelen. Weet je, door heel je lichaam, denk ik? Weet je wel? Daarom gaan mensen denk ik ook naar concerten, om toch eventjes ook weg te zijn van de realiteit en toch even in de wereld van die artiest te komen. En om gewoon een leuke avond te hebben denk ik.

[44:17] Vincent:

Een soort – ook wel een beetje een escape dan?

[44:21] Nga:

Ja, dat denk ik wel.

[44:22] Melanie Esther:

Cool.

[44:24] Vincent:

Tot slot, heb jij nog laatste tip, tricks, dingen die je aan artiesten wilt meegeven over styling, dingen die je nog wilt aanstippen waarvan je denkt dat het echt belangrijk is?

[44:42] Nga:

Nou ja, ik zou gewoon als tip meegeven: denk gewoon goed na over wat je wilt uitstralen op het podium. En dan, next step is toch voor jezelf gaan kijken, of een soort moodboardje maken of een Pinterest, of samenwerken met een jonge designer die jouw visie ook kan neerzetten. Of samen gewoon een soort stijltje neerzetten. Of samenwerken met een jonge opkomende styliste die heel eager is. Dat is ook heel leuk. Ja weet je, dan kun je samen ook groeien. Want meestal groei je ook samen met een stylist.

Ik werk ook al heel lang met bepaalde artiesten samen, echt al tien jaar ofzo. Weet je, het is heel apart. Een heel aparte job ook. Want je bent gewoon heel persoonlijk ook met jouw artiesten. Eigenlijk ben je gewoon part of the team. Je bent gewoon een droom van iemand aan het realiseren. Zo zie ik het altijd. Een artiest heeft gewoon een droom en die haalt dan gewoon mensen bij elkaar die zijn of haar droom realiteit maken. “You’re part of the dream”, weet je wel? Zo zie ik het maar.

[45:42] Melanie Esther:

Mooi!

[45:44] Vincent:

Nice. Bedankt Nga, voor al jouw tips, voor jouw advies en voor het delen van je ervaringen met ons.

[45:53] Melanie Esther:

Ja, heel erg bedankt, echt superinteressant.

[45:55] Nga:

Ja, ik hoop dat jullie er wat aan hadden. Dat jullie wat wijzer zijn geworden.

[46:00] Vincent:

Zeker, ja.

[46:01] Nga:

En ja, ik vond het ook heel leuk.

[46:02] Vincent:

Dankjewel!

[46:03] OUTRO

Leuk dat je luisterde naar The Live Coaches. Ik ben Vincent de Raad en ik ben Melanie Esther, en in deze aflevering gingen we in gesprek met Nga Ho over styling.

Volg ons op Instagram via @thelivecoaches om op de hoogte te blijven van nieuwe afleveringen, foto’s en video’s van alle voorbeelden die voorbij zijn gekomen en meer. Alle informatie over onze coachings vind je op onze website: www.thelivecoaches.nl.

Heel erg bedankt voor het luisteren en tot slot, heb je wat geleerd? Ben je geïnspireerd? Vond je dit een toffe podcast? Deel deze aflevering dan met je vrienden, dan maken we samen van elk optreden een ervaring.